Cordicollis instabilis
| Cordicollis instabilis | |||
| (W.L.E. Schmidt, 1842) | |||
.png)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Cordicollis instabilis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Cordicollis instabilis – gatunek chrząszcza z rodziny nakwiatkowatych i podrodziny Anthicinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1842 roku przez W.L.E. Schmidta jako Anthicus instabilis. Wyróżnia się w jego obrębie trzy podgatunki[1]:
- Cordicollis instabilis franzi (Bonadona, 1954)
- Cordicollis instabilis geminipilis (Desbrochers des Loges, 1875)
- Cordicollis instabilis instabilis (W.L.E. Schmidt, 1842)
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 2,8 do 3,8 mm, stosunkowo gęsto porośniętymi długim, nieco podniesionym owłosioniem. Ubarwienie ma jasno- bądź czerwonobrunatne ze słabo widocznym ciemniejszym wzorem na nieco jaśniejszym od reszty ciała tle pokryw, aczkolwiek wzór ów może ulegać redukcji lub całkowitemu zanikowi. Powierzchnię głowy i przedplecza bardzo gęsto pokrywają grube punkty z zachowanymi błyszczącymi odstępami pomiędzy nimi. Nieco szersza od przedplecza głowa zaopatrzona jest w duże, wyłupiaste oczy złożone. Cienkie czułki są dłuższe niż głowa i przedplecze razem wzięte. Przedplecze jest wypukłe, wyraźnie zwężone ku tyłowi, w części przedniej pozbawione guzków, a w części nasadowej z przewężeniem o formie łagodnego, łukowatego wcięcia. Podługowato-owalne pokrywy największą szerokość osiągają na środku długości. Punkty na pokrywach są większe niż na głowie i przedpleczu. Dymorfizm płciowy przejawia się obecnością u samców na szczycie goleni tylnej pary odnóży silnego rozszerzenia o łopatowatej formie[2][3].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla pobrzeża wód płynących i stojących o podłożu piaszczystym, gdzie bytuje pod naniesionymi szczątkami roślinnymi. Imagines przylatują do światła[3].
Gatunek palearktyczny[4][3]. W Europie stwierdzony został w Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, na Ukrainie, w Chorwacji, Albanii, Bułgarii, Grecji i Turcji. Ponadto znany jest z Afryki Północnej i Makaronezji[1]. W Polsce został stwierdzony błędnie, ale jego odkrycie jest możliwe, gdyż występuje w niemieckiej części Pomorza Zachodniego[4][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cordicomus instabilis (W.L.E. Schmidt, 1842). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-12-22].
- ↑ T. Barłożek, R. Gawroński, K. Komosiński, Sz. Konwerski, R. Matusiak, M. Miłkowski, R. Ruta. Nowe stanowiska Anthicidae (Coleoptera: Tenebrionoidea) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 30 (3), s. 159-169, 2011.
- ↑ a b c d Daniel Kubisz, Przemysław Szwałko: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 80. Nakwiatkowate - Anthicidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1998, s. 10-16.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 14. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3.. Warszawa: 1987.