Cyprian Jarochowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cyprian Jarochowski (ur. 4 października 1796, zm. 22 listopada 1863) – właściciel dóbr Sokolniki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z ziemiańskiego rodu w Wielkopolsce, mąż Konstancji z Trąmpczyńskich, ojciec Kazimierza J. (1829-1888), wybitnego polskiego historyka.

W roku 1831 adiutant generała Tadeusza Łubieńskiego. Za udział w powstaniu listopadowym w bitwie pod Nurem dnia 17 maja 1831 jako podporucznik jazdy poznańskiej[1] został odznaczony złotym krzyżem orderu Virtuti Militari[2].

W 1846 roku został uwięziony przez władze pruskie.

W latach 1839–1851 wybrano go dwukrotnie na urząd dyrektora prowincjonalnego Ziemstwa Kredytowego w Poznaniu, mieszkał[3] na pierwszym piętrze w budynku Ziemstwa na rogu ulicy Fryderykowskiej i Wilhelmowskiej. Urząd ten piastował do dnia 20 grudnia 1851 roku[4]. W tym czasie miejscem jego zamieszkania były Sokolniki.

Członek siódmego Sejmu Wielkiego Księstwa Poznańskiego[5], który zebrał się po raz pierwszy w dniu 9 lutego 1845 roku. Został deputowanym stanu rycerskiego przysłanym przez powiat szamotulski.

W roku 1848 wiceprezes Komitetu Narodowego[6] i w nim zadecydował o końcu powstania wielkopolskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Karwowski, Historia Wielkiego Księstwa Poznańskiego, t. 1, 1918, s. 237.
  2. Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, t. 22, Poznań 1900, s. 42.
  3. Marceli Motty, Przechadzki po mieście Poznaniu Cz.1, Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1889, s. 162.
  4. Goniec Polski, Poznań, 20 grudnia 1851.
  5. Ludwik Żychliński, Historya Sejmów Wielkiego Księstwa Poznańskiego do r.1847. T.2, Poznań 1867, s. 208.
  6. Jarosław Wit Opartny, Korespondencja Polaków z Janem Ewangelistą Purkynem, Wrocław: Zakład Narodowy im.Ossolińskich, 1969, s. 112.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]