Cyrk Olimpia w Poznaniu

Cyrk Olimpia w Poznaniu

Wesołe miasteczko z budynkiem w środku
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Adres	ul. Poznańska/Mickiewicza
Typ budynku	hala widowiskowa
Architekt	Jerzy Müller
Powierzchnia użytkowa	1500 m²
Ukończenie budowy	1929
Ważniejsze przebudowy	1931
Zniszczono	1994
Pierwszy właściciel	Powszechna Wystawa Krajowa
Kolejni właściciele	Roman Andrzejewski
Obecny właściciel	miasto Poznań
Położenie na mapie Poznania Cyrk Olimpia w Poznaniu
Położenie na mapie Polski Cyrk Olimpia w Poznaniu
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Cyrk Olimpia w Poznaniu
52°24′52,3152″N 16°54′47,3760″E

Cyrk Olimpia (wcześniej obiekt Restauracja i Dancing) – wielofunkcyjny, drewniany budynek rozrywkowy i sportowy zlokalizowany w Poznaniu. Spłonął całkowicie w 1994 roku.

Podczas PeWuKi

Powstał jako hala gastronomiczno-rozrywkowa projektu Jerzego Müllera w 1929 na Powszechną Wystawę Krajową. Stał wówczas w Parku Kasprowicza, w pobliżu miejsca, gdzie później zbudowano halę Arena. Był częścią kompleksu rozrywkowego wystawy, wraz z lunaparkiem i innymi urządzeniami rekreacyjnymi i rozrywkowymi. Służył masowej gastronomii i wielkim potańcówkom. Samą drewnianą, kopulastą konstrukcję nośną zaprojektował L. Paradistal. Składała się ona z wyeksponowanych od wewnątrz 26 delikatnych drewnianych żeber o konstrukcji dwuteowników. Podczas PeWuKi była ona od zewnątrz zakryta nasadzonymi na kopułę kilkoma przeszklonymi walcami tworzącymi schodkową bryłę. Żebra połączono kratowymi usztywnieniami i pomalowano na jaskrawe kolory.

Jako cyrk

Po zakończeniu wystawy krajowej, staraniem jeżyckiego handlarza końmi - Romana Andrzejewskiego (miał zakład na ul. Zwierzynieckiej), obiekt przeniesiono w pobliże skrzyżowania ulic Poznańskiej i Mickiewicza (Jeżyce). W 1931 zmontowane ponownie części posłużyły do wzniesienia stałej sceny cyrkowej o nazwie „Olimpia” (Andrzejewski był zagorzałym miłośnikiem sztuki cyrkowej). Oprócz przedstawień cyrkowych odbywały się tu również inne imprezy rozrywkowe, zabawy ludowe, wystawy artystyczne i handlowe, a także zawody sportowe, w szczególności bokserskie i zapaśnicze. Obok cyrku funkcjonował lunapark.

Po przeniesieniu kubatura obiektu wynosiła 20.000 m³, a powierzchnia użytkowa - 1500 m². Konstrukcja była całkowicie drewniana, nie wliczając wtórnie dostawionych przybudówek, m.in. trzyosiowego wejścia z podcieniami i hallem. Drewniana podłoga znajdowała się tylko w wejściu i hallu - reszta cyrku posiadała wyłącznie klepisko.

Po 1945

Po 1945 obiekt popadał w stopniową ruinę, stanowiąc własność prywatną. Dach zaczął przeciekać, brakowało fragmentów ścian i okien. Liczne były włamania. W 1986 budynek wykupiło miasto i przekazało Operze, która zorganizowała tu magazyn dekoracji scenicznych. Nie wstrzymało to procesu degradacji, woda zalewała przechowywane tu dekoracje, a włamywacze kradli wyposażenie. W 1987 obiekt wpisano do rejestru zabytków.

Pożar

31 grudnia 1994 dawny cyrk doszczętnie spłonął od rzuconej na dach petardy. Pożar strawił go w dwie godziny (18-20), zagrażając też okolicznym blokom i willom (płomienie wznosiły się na kilkadziesiąt metrów).