Czego nie powie Masa o polskiej mafii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czego nie powie Masa o polskiej mafii
Ilustracja
Autor, Wojciech Sumliński, prezentujący książkę (6 października 2015)
Autor

Wojciech Sumliński

Tematyka

literatura faktu

Data powstania

2015

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Warszawa

Język

polski

Data wydania

7 października 2015

Wydawca

Wojciech Sumliński Reporter

Czego nie powie Masa o polskiej mafii – książka Wojciecha Sumlińskiego z 2015. W publikacji autor łączy powiązania gangsterów z pracownikami Wojskowych Służb Informacyjnych i stawia pytania o dalsze koneksje[1]. Książka według jej autora jest prequelem Niebezpiecznych związków Bronisława Komorowskiego[2].

Treść[edytuj | edytuj kod]

Tekst książki skomponowano z ilustracjami przedstawiającymi protokoły z przesłuchań Jarosława Sokołowskiego „Masa”. Treść tych dokumentów została przytoczona w II rozdziale Co naprawdę zeznał „Masa”?[3]

W epilogu autor wskazuje, że wiąże nadzieje na sukces w walce z polską mafią po wyborze Andrzeja Dudy na urząd Prezydenta RP[4].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2015 książka zajęła 1. miejsce na liście bestsellerów „Gazety Wyborczej” w kategorii literatury faktu[5][6]. W tym samym miesiącu była siódma w rankingu bestsellerów bazującym na rzeczywistej sprzedaży na terenie całej Polski i sporządzonym na podstawie badań GfK Polonia[7].

Jak podał miesięcznik „Polska Bez Cenzury”, pozycja sprzedała się w nakładzie 55–60 tysięcy sztuk[8].

Głównie za sprawą publikacji: Niebezpiecznych związków Bronisława Komorowskiego i Czego nie powie Masa o polskiej mafii, w grudniu 2018 Wojciech Sumliński uplasował się na 4. miejscu w rankingu najlepiej zarabiających polskich pisarzy sporządzonym przez „Polska Bez Cenzury[9].

Do utworu literackiego Sumlińskiego odniósł się sam jego bohater, Jarosław „Masa” Sokołowski, który we wstępie wydanej w 2016 książki „Masa o kilerach polskiej mafii” stwierdził następująco[10]:

[...] tytuł sugeruje, że jest coś, co wiem, ale nigdy tego nie powiem (jak twierdzi facet, którego nie widziałem na oczy) [...] Na Sumlińskiego mogę co najwyżej machnąć ręką, bo w jego tekście niewiele jest mojej osoby, a moja ksywka posłużyła mu wyłącznie jako wabik [...][10]

Autora nazwał również fantastą lepszym od Stanisława Lema[8].

Z kolei autor opublikowanego w Onecie wywiadu z „Masą”, dziennikarz Janusz Schwertner zwrócił uwagę, że Sumliński bez wiedzy i zgody autorów tekstu zamieścił na okładce fragment tego wywiadu, w jego opinii wykorzystując do promocji własnej publikacji[11]. Ponadto według informacji podanej na stronie „Newsweeka” Sumliński, podobnie jak to miało miejsce w Niebezpiecznych związkach Bronisława Komorowskiego, skopiował fragment tekstu z powieści Lalka na łańcuchu Alistaira MacLeana[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Książki o mafii. Coraz bardziej interesujemy się polską przestępczością zorganizowaną – NaszeMiasto.pl [online], warszawa.naszemiasto.pl [dostęp 2019-01-01] (pol.).
  2. Wiadomości i informacje o książkach i wszelkich przejawach kultury książki – Portal Księgarski [online], ksiazka.net.pl [dostęp 2019-01-01].
  3. Sumliński 2015 ↓, s. 32–85.
  4. Sumliński 2015 ↓, s. 192–200.
  5. Bestsellery „Wyborczej”: Niepokonany Grey, silni Bonda i Lagercrantz. Debiut Tokarczuk [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-01-05].
  6. Bestsellery „Wyborczej”. Pod znakiem strachu: Hawkins, Głuchowski i King wyprzedzają Greya [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-01-05].
  7. Lubimyczytać.pl [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-07] (pol.).
  8. a b Mafijne porachunki pisarzy. Na książkach Masa mógł zarobić 2,5 mln zł i jest wkurzony, bo „inni wpie****ją jego tort” | naTemat.pl [online], natemat.pl [dostęp 2019-01-01] (pol.).
  9. Były gangster "Masa", najlepiej zarabiającym polskim pisarzem – wynika z rankingu magazynu "Polska Bez Cenzury" :: Bez Cenzury [online], www.bezc.pl [dostęp 2020-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-17].
  10. a b Jarosław Sokołowski „Masa” w rozmowie z Arturem Górskim: Masa o kilerach polskiej mafii, wyd. 2016, s. 9
  11. a b Jakub Korus, Plagiatu ciąg dalszy. Sumliński przepisywał od wszystkich. Nawet od Coelho. I nie tylko w „Niebezpiecznych związkach...” [KOLEJNE PRZYKŁADY] [online], Newsweek.pl [dostęp 2019-02-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Sumliński: Czego nie powie Masa o polskiej mafii. Warszawa: Wojciech Sumliński Reporter, 2015. ISBN 978-83-938942-5-3.