Czerwone tarcze
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania |
1934 |
| Wydawca | |
Czerwone tarcze – powieść historyczna Jarosława Iwaszkiewicza wydana w 1934.
Powieść oparta jest na biografii księcia Henryka Sandomierskiego, żyjącego w XII wieku. Opisuje zabiegi mające przezwyciężyć rozbicie dzielnicowe i odrodzić Królestwo Polskie. Czerwone tarcze mają wiele elementów powieści psychologicznej, ukazując motywy i emocje kierujące głównym bohaterem, rozterki związane z powinnościami władcy i obowiązkami racji stanu. Fakty historyczne traktowane są głównie jako tło do rozważań o historii Polski i jej miejscu w Europie, oraz o konfliktach wewnętrznych jednostek.
Język powieści nie jest archaizowany i przypomina język używany w czasach Iwaszkiewicza. Powieść miała wiele wznowień i tłumaczeń.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 43-44. ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 357-358, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.
- Katalogi Biblioteki Narodowej. [dostęp 2015-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-06)].