Czesław Józefaciuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Józefaciuk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1931
Studzianka

Data i miejsce śmierci

13 lutego 2006
Puławy

Prof.dr hab.inż. nauk rolniczych
Specjalność: ochrona gruntów przed erozją
Alma Mater

Wyższa Szkoła Rolnicza w Lublinie

Zatrudnienie
Instytucja

Instytut Melioracji i Użytków Zielonych

Okres zatrudn.

1950-1972

Instytut

Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach

Okres zatrudn.

1972-2000

Czesław Józefaciuk (ur. 1 lutego 1931 w Studziance, zm. 13 lutego 2006 w Puławach) – profesor nauk rolniczych.

Ukończył szkołę podstawową w Łomazach, a następnie I Liceum Ogólnokształcące w Białej Podlaskiej[1].

W 1950 rozpoczął pracę zawodową jako technik w Zakładzie Inżynierii Wiejskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Pracował tam pod kierunkiem Stefana Ziemnickiego. Od 1956 pracował w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych (IMiUZ) – Terenowym Oddziale Badawczym w Lublinie. Pracując, rozpoczął studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Lublinie[2]. Studia ukończył w 1960, uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie podjął tam studia doktorskie, zakończone w 1964 obroną pracy doktorskiej Erozja wodna i soliflukcja oraz przeciwdziałanie tym zjawiskom na przykładzie Linowa[1]. W 1970 ukończył studia II stopnia na Wydziale Melioracji Wodnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie[1].

W 1972 został przeniesiony do Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, gdzie pozostał do emerytury (2000)[1][2]. W Instytucie zdobył stopnień doktora habilitowanego (w 1973) oraz profesora (w 1985). Prowadził wykłady w Akademii Rolniczej w Lublinie, Poznaniu i Krakowie, a także na Politechnice Lubelskiej[1].

Zainteresowania badawcze Czesława Józefciuka obejmowały problemy związane z erozją[2].

Opublikował 7 książek, ponad 200 artykułów i prac naukowych[1].

Był członkiem, między innymi: Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Rolnictwa NOT, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych, European Society for Soil Conservation[2].

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1992), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1975), Odznaką „Zasłużony dla Rolnictwa”[2].

Od 1956 żonaty był z Anną, z którą pracował w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych, i z którą został przeniesiony do Puław. Ich syn, Grzegorz również jest profesorem nauk rolniczych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Prof.dr hab.inż.Czesław Józefaciuk. Zespół Szkół w Łomazach, 2015-02-14. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-15)].
  2. a b c d e Wspomnienie o profesorze Czesławie Józefaciuku (1931–2006). Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-15)].