Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne (LTP z ang. Long-term potentiation) – zmiana formy synaptycznej powodująca wzrost wydajności przewodzenia synaptycznego. Powstaje pod wpływem serii intensywnych i szybkich bodźców, które dany akson (lub aksony) emituje w kierunku połączonych z nim dendrytów. W efekcie synapsy mają większą łatwość reagowania na bodźce tego samego typu[1].

Przeciwieństwem LTP jest LTD czyli długotrwałe osłabienie synaptyczne, powodujące długotrwałe osłabienie reakcji synapsy[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b James W. Kalat, Biologiczne podstawy zachowania, Warszawa: PWN, 2020, s. 496, ISBN 978-83-01-21262-9.