Dana Reizniece-Ozola
_(cropped).jpg) Dana Reizniece-Ozola (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1981 |
|---|---|
| Minister finansów Łotwy | |
| Okres |
od 11 lutego 2016 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister gospodarki Łotwy | |
| Okres |
od 5 listopada 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
 Dana Reizniece-Ozola w Porto Karas (2011) | |
| Obywatelstwo | |
|---|---|
| Tytuł szachowy | |
| Ranking FIDE |
2245 (1 listopada 2014) |
| Ranking krajowy FIDE |
2. (wśród kobiet) |
Dana Reizniece-Ozola (ur. 6 listopada 1981 w Kuldydze) – łotewska polityk i szachistka. Arcymistrzyni szachowa, posłanka na Sejm, w latach 2014–2016 minister gospodarki, od 2016 do 2019 minister finansów, dyrektor zarządzająca FIDE.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy szachowe zaczęła odnosić w bardzo młodym wieku. W latach 1992–2000 wielokrotnie reprezentowała Łotwę na mistrzostwach świata oraz mistrzostwach Europy juniorek w różnych kategoriach wiekowych, zdobywając cztery medale: dwa złote (Mureck 1998[1] i Litochoro 1999[2] oraz dwa srebrne (São Lourenço 1995 – MŚ do 14 lat[3] i Oropesa del Mar 1998 – MŚ do 18 lat[4]). Pięciokrotnie (1998, 2000, 2004, 2006, 2010 – za każdym razem na pierwszej szachownicy) reprezentowała narodowe barwy na szachowych olimpiadach[5][6], była również trzykrotną uczestniczką (1999, 2001, 2011 – również za każdym razem na pierwszej szachownicy) drużynowych mistrzostw Europy[5]. Czterokrotnie z rzędu (1998, 1999, 2000, 2001) zdobyła tytuły indywidualnej mistrzyni Łotwy. W 2000 odniosła największy sukces w karierze, kwalifikując się do rozegranego w Nowym Delhi pucharowego turnieju o mistrzostwo świata (w pierwszej rundzie tych zawodów przegrała z Natašą Bojković i odpadła z dalszej rywalizacji)[7]. W 2001 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała jej tytuł arcymistrzyni. W 2002 zwyciężyła (wspólnie z Tatjaną Stiepową-Dianczenko) w Memoriale Paula Keresa w Tallinnie (szachy szybkie), zajęła drugie miejsce (za Iriną Tietienkiną) w otwartym turnieju w Sztokholmie oraz zwyciężyła w turnieju w Poniewieżu[8].
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła w styczniu 1999 z wynikiem 2355 punktów[9]. W swojej karierze zajmowała pierwsze miejsce wśród łotewskich szachistek.
Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]
Kształciła się w szkole średniej w Kuldydze. Studiowała następnie w szkole wyższej Ventspils Augstskola w Windawie, uzyskując magisterium z dziedziny tłumaczeń i terminologii. Pracowała w administracji lokalnej w Windawie oraz w spółkach prawa handlowego. Została współzałożycielką i członkinią zarządu parku technologicznego w Windawie przy swojej macierzystej uczelni.
W wyborach w 2010 uzyskała jeden z trzech mandatów, które przypadły partii Dla Łotwy i Windawy w okręgu kurlandzkim. W drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa została mianowana sekretarzem parlamentarnym w ministerstwie komunikacji[10]. Po wyborach w 2011 na krótko objęła mandat posłanki na Sejm XI kadencji. Powróciła do Sejmu po urlopie macierzyńskim 8 marca 2012[11].
W wyborach w 2014 uzyskała reelekcję do Sejmu XII kadencji z listy ZZS[12]. W listopadzie tegoż roku objęła funkcję ministra gospodarki w drugim rządzie Laimdoty Straujumy[13]. W lutym 2016 w nowo utworzonym rządzie Mārisa Kučinskisa została natomiast ministrem finansów[14].
W 2018 została wybrana do łotewskiego parlamentu na kolejną kadencję[15]. W styczniu 2019 zakończyła pełnienie funkcji rządowej.
W styczniu 2021 powołana na dyrektora zarządzającego Międzynarodowej Federacji Szachowej[16]. Ogłosiła wówczas rezygnację z mandaty poselskiego[17].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ma dwie córki: Helēnę i Aleksę. W 2011 wyszła za mąż za Andrisa Ozolsa, dyrektora Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju[18].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Szachista” nr 10/1998, s. 259.
- ↑ 11) European Youth Championships. theweekinchess.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
- ↑ „Szachista” nr 2/1996, s. 40.
- ↑ „Szachista” nr 12/1998, s. 371.
- ↑ a b Reizniece-Ozola, Dana. olimpbase.org. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
- ↑ 39th Chess Olympiad 2010 Women. chess-results.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
- ↑ World Chess Championship (Women): 2000 FIDE Knockout Matches. mark-weeks.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
- ↑ Baltic States Women Ch 2002. fide.com. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
- ↑ Dana Reizniece-Ozola. chess-db.com. [dostęp 2016-07-12]. (ang.).
- ↑ ZZS valde piekrīt sešu ministriju pārraudzībai, akceptē ministrus un parlamentāros sekretārus. zzs.lv, 2 listopada 2010. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- ↑ Danai Reizniecei-Ozolai atjaunots Saeimas deputāta mandāts. saeima.lv, 8 marca 2012. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- ↑ 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- ↑ Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- ↑ FOTO: Saeima dod zaļo gaismu Māra Kučinska valdībai. diena.lv, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- ↑ Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07]. (łot.).
- ↑ FIDE appoints Dana Reizniece-Ozola as Managing Director. fide.com, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ Former Finance Minister Reizniece-Ozola to swap Saeima for international chess role. lsm.lv, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
- ↑ Apprecējusies Saeimas deputāte, divu bērnu māmiņa Reizniece. jauns.lv. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dana Reizniece. cvk.lv, 2010. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- Dana Reizniece-Ozola. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-17]. (ang.).
- Dana Reizniece. gramata21.lv, maj 2001. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
- Individual Calculations: Reizniece, Dana. fide.com. [dostęp 2021-04-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dana Reizniece-Ozola – wybrane partie szachowe (ang.). [dostęp 2017-09-17].
- Dana Reizniece-Ozola – profil na stronie FIDE (ang.). [dostęp 2017-09-17].