Przejdź do zawartości

Danuta Tarnowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Tarnowska
profesor nadzwyczajny
Specjalność: prawo karne procesowe[1]
Doktorat

5 kwietnia 2002[1]

Habilitacja

25 lutego 2011[1]

Danuta Tarnowskapolska prawnik, dr hab. nauk prawnych. Profesor nadzwyczajny Katedry Postępowania Karnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

5 kwietnia 2002 uzyskała doktorat dzięki pracy pt. Poręczenie majątkowe jako środek zapobiegawczy w polskim procesie karnym, a 25 lutego 2011 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych[1]. Pełni funkcję profesora nadzwyczajnego Katedry Postępowania Karnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego[1] oraz była członkinią Komisji Dyscyplinarnej do spraw nauczycieli akademickich przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2005: Wymagania formalne postanowienia oddalającego wniosek dowodowy w polskim procesie karnym[1]
  • 2005: Taktyka przesłuchania świadka dziecka pokrzywdzonego przestępstwem określonym w rozdziale XXV k.k.[1]
  • 2008: Udział osoby najbliższej w postępowaniu karnym[1]
  • 2009: Formy dochodzenia rekompensaty[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Dr hab. Danuta Magdalena Tarnowska-Sobecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-12-29].