Dariusz Żybort

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Żybort
Dariuš Žibort
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1974
Wilno

Zawód, zajęcie

lekarz, działacz społeczny

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Medyczna w Białymstoku

Stanowisko

prezes Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą

Małżeństwo

Iwona Żybort

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Dariusz Żybort (lit. Dariuš Žibort; ur. 19 sierpnia 1974 w Wilnie) – litewski lekarz i działacz społeczny narodowości polskiej, od 2018 roku prezes Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dariusz Żybort urodził się w 1974 roku w Wilnie[1]. W 1992 roku ukończył szkołę średnią im. Władysława Syrokomli w Wilnie, następnie zaś studia na Akademii Medycznej w Białymstoku[1][2]. Po powrocie na Litwę odbył staż na Uniwersytecie Wileńskim, pracował również w gabinecie stomatologicznym w dzielnicy Szeszkinia[1]. Następnie założył prywatny gabinet dentystyczny, mający obecnie siedzibę w Domu Polskim w Wilnie[2]. W 1999 roku podjął działalność w Polskim Stowarzyszeniu Medycznym na Litwie, gdzie do 2021 sprawował funkcję prezesa[2][1]. Od marca 2018 roku stoi na czele Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą[2]. Zastąpił na tym stanowisku wieloletnią przewodniczącą Alicję Klimaszewską[3].

Działa w wileńskim oddziale Związku Polaków na Litwie oraz Forum Rodziców Szkół Polskich na Litwie[2][4]. Interesuje się historią medycyny, numizmatyką, a także dziejami Wilna, kolekcjonuje pocztówki ze starą stolicą Litwy – jego kolekcja składa się z około tysiąca widokówek[2]. Jest inicjatorem corocznej kwesty ,,Wileńszczyzna – Rossie”[5]. Był finalistą konkursów „Polak Roku 2017” i „Polak Roku 2018”, zaś w 2016 roku otrzymał Honorową Statuetkę Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego za zasługi za odnowienia pomników na Starej Rossie[5].

W 2018 roku w imieniu Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą odebrał nagrodę „Świadek Historii” przyznawaną przez Instytut Pamięci Narodowej w Warszawie[6], zaś trzy lata później nagrodę „Semper Fidelis”, ustanowioną przez ten sam instytut, przyznawaną za prowadzenie działalności na rzecz upamiętniania dziedzictwa Kresów Wschodnich[7]. W 2021 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[8].

Żonaty z Iwoną Żybort, ma dwie córki[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Dariusz Żybort. poloniamed.org. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  2. a b c d e f Tomasz Otocki: Dariusz Żybort: Trzeba było czasu, by Litwini uznali cmentarz na Rossie za swój. przegladbaltycki.pl, 2 listopada 2018. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  3. Dariusz Żybort nowym prezesem komitetu opieki nad Rossą. dzieje.pl, 2 marca 2018. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  4. Tomasz Otocki: Związek Polaków w rękach Tomaszewskiego. tygodnikprzeglad.lt, 19 lipca 2021. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  5. a b Jubileusz 45-lecia prezesa SKOnSR Dariusza Żyborta. rossa.lt. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  6. Wręczenie nagród „Świadek Historii” osobom i organizacjom spoza Polski – Warszawa, 24 października 2018. ipn.gov.pl. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  7. Honorata Adamowicz: Laureatem tegorocznej nagrody „Semper Fidelis” został Społeczny Komitet Opieki nad Starą Rossą. kurierwilenski.lt, 12 października 2021. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  8. M.P. z 2022 r. poz. 189
  9. Witold Janczys: Dariusz Żybort – historia jednego sukcesu. kurierwilenski.lt, 1 grudnia 2017. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).