Dariusz Domański
 zdjęcie Dariusza Domańskiego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Dariusz Domański (ur. 1963 w Krakowie) – redaktor wydawnictw, publicysta, animator kultury, kronikarz teatru, autor książek o tematyce kulturalnej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia geolog, pracę dyplomową przygotował na temat metodyki wstępnej przy badaniach mineralogicznych i chemicznych skał i minerałów pod kierunkiem doc dr hab. Ireny Gucwy w Instytucie Geologicznym im. prof. Mariana Książkiewicza w Krakowie. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Publikował m.in. w Życiu Literackim, Przekroju, Gościu Niedzielnym, Stolicy, Głosie Tygodniku Nowohuckim. Publikował także w Gońcu Teatralnym, Arkadzie, Górach, Studencie, Gazecie Wyborczej. W latach 1986–1990 związany z Dziennikiem Polskim, a w latach 1990–1997 z Czasem Krakowskim. Jest autorem ponad 500 wywiadów i artykułów poświęconych wybitnym polskim artystom teatru i ludziom nauki. Inicjator wielu projektów kulturalnych m.in. Portretów ludzi teatru, filmu w Ośrodku Kultury im. C.K. Norwida w Krakowie. Redaktor serii Aktorzy XXI wieku. Organizator około 100 imprez kulturalnych dedykowanych pamięci m.in. Tytusa Chałubińskiego[1], Jana Kasprowicza, Rudolfa Zubera, Józefa Szajny. W latach 1984–1986 był konferansjerem Marii Malickiej – Recitale poezji polskiej, a w latach 2006–2008 konferansjer Haliny Kwiatkowskiej – Monodram Wielki kolega, rzecz o Karolu Wojtyle.
W roku 2019 otrzymał srebrny medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis[2]. Od 2018 r. Dyrektor artystyczny Jesiennego Festiwalu Filmowego w Starym Mieście w Wielkopolsce. Obecnie współpracuje z Dziennikiem Polskim i Głosem Tygodnikiem Nowohuckim. Inicjator i redaktor serii Zeszyty Starego Teatru nr 1 poświęcony Markowi Walczewskiemu. W październiku 2022 roku na łamach Gazety Krakowskiej i Dziennika Polskiego ukazał się ostatni wywiad Dariusza Domańskiego ze zmarłym 23 września Franciszkiem Pieczką. W roku 2022 został nominowany przez Fundacje Ukryte Skrzydła do Nagrody Miasta Krakowa w dziedzinie kultura i sztuka – upowszechnianie kultury. Agnieszka Osiecka określiła Dariusza Domańskiego mianem uczciwego erudyty
Wybrane publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Fronczewski – próba portretu, Kraków: KIK – 1991
- Piotr Fronczewski opisany, Kraków: Baran i Suszczyński, 1995.
- Jan Nowicki, Kraków: Baran i Suszczyński, 1995.
- „Taki nam się snuje dramat” Stary Teatr 1945-1995 Album Wspomnień, Kraków: ATI, 1997.
- Mój alfabet, Kraków: Astra, 1998.
- Bolek Greczyński- odejście i powrót, Kraków: Astra, 1998.
- Gwiazdy kina, teatru i nie tylko, Brzesko: Brzeska Oficyna Wydawnicza, 2003[3].
- Paweł Małaszyński, Kraków: Czarny Koń, 2010.
- Marian Dziędziel, Kraków: Czarny Koń, 2012[4].
- Franciszek Pieczka– Mateusz –Woyzeck – Jańcio Wodnik, Godów: Gminne Centrum Kultury, Sportu i Turystyki, 2013.
- Przeszłość jest to dziś tylko cokolwiek dalej, Kraków: Dom Wydawnictw Naukowych, 2013.
- Franciszek Pieczka na 90 lecie urodzin – Kraków, Protagonista – 2018
- Stary Teatr zawsze młody, Kraków: Protagonista, 2020.
- Maria Malicka – Grzesznica bez winy, Kraków, Protagonista, 2021
- Krzemiński – pod red. prof. E. Orzechowski – Kraków Wydawnictwo Universitas 1991 (praca zbiorowa)
- Szkoła, teatr, szczęście – pod red. D. Domański – Kraków Wydawnictwo ATI 1999
- Kwadrat – pod red. Roman Dziewoński – Warszawa Teatr Kwadrat – 2014 (praca zbiorowa)
- 16 lat Krakowskiego Samorządu – (praca zbiorowa) – Kraków UMK – 2016
- Pamiętam ten smak - ulubione przepisy i wspomnienia znanych osób – red. prof. J. Jakubowicz, D. Domański, Kraków Wydawnictwo Studio ACORD 2023
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Odznaka Prezydenta Krakowa „Honoris Gratia” (2011)
- Złoty Laur Akademii Mistrzów Mowy Polskiej (2015)[5]
- Honorowy Ambasador Gminy Godów (2016)[6]
- Srebrny medal Zasłużony kulturze Gloria Artis (2019)[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Triumwirat śląsko-krakowsko-tatrzański, „krakow.gosc.pl”, 24 kwietnia 2016 [dostęp 2017-07-28].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ CYB, Jubel „teatrała”, „dziennikpolski24.pl” [dostęp 2017-07-27] (pol.).
- ↑ Aktor górnego lotu, „krakow.gosc.pl”, 7 października 2012 [dostęp 2017-07-28].
- ↑ Złoty Laur dla Dariusza Domańskiego, „krakow.gosc.pl”, 21 września 2015 [dostęp 2017-07-27].
- ↑ Pracownik Magistratu honorowym ambasadorem Godowa [online], webcache.googleusercontent.com [dostęp 2017-07-28].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. [w:] Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [on-line]. [dostęp 2021-11-29].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jubileusz entuzjasty teatru – na stronie krakow.gosc.pl
- „I jak tu zachować pokorę?” na stronie dziennikpolski24.pl