Diecezja Satu Mare

Diecezja Satu Mare
	; Katedra katolicka w Satu Mare
Państwo	Rumunia
Siedziba	Satu Mare
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Metropolia	bukaresztańska
katedra	Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Satu Mare
Biskup diecezjalny	bp Jenő Schönberger
	Dane statystyczne (2004)
Liczba wiernych	70 000
Liczba kapłanów	62
Liczba parafii	60
Powierzchnia	10 500 km²
	Położenie na mapie okręgu Satu Mare Satu Mare
	Położenie na mapie Rumunii Satu Mare
	47°47′33,2″N 22°52′35,3″E/47,792556 22,876472
	Strona internetowa

Diecezja Satu Mare (łac.: Dioecesis Satmariensis, rum.: Dieceza de Satu Mare) – katolicka diecezja rumuńska położona w północno-zachodniej części kraju, obejmująca swoim zasięgiem część Siedmiogrodu. Siedziba biskupa znajduje się w Satu Mare.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Diecezja Satu Mare powstała 23 marca 1804 r. bullą papieża Piusa VII, z inicjatywy cesarza Franciszka II Habsburga, z wydzielenia ziem z części diecezji wielkowardańskiej. Obejmowała swoim zasięgiem terytorium na pograniczu: Słowacji i Siedmiogrodu, należącym do Królestwa Węgierskiego.

Po przegranej przez Austro-Węgry I wojny światowej, Węgry zmuszone były podpisać traktat pokojowy w Trianon (4 czerwca 1920 r.), na mocy którego utraciły wiele ziem na rzecz sąsiednich państw. Terytorium diecezji Satu Mare znalazło się w granicach trzech państw: Rumunii: 44 parafie z 80 kapłanami i 75 tys. wiernych, Czechosłowacji: 44 parafii z 70 kapłanami i 75 tys. wiernych oraz Węgrom: 14 parafii z 16 księżmi i 16 tys. wiernych. Spowodowało to konieczność likwidacji diecezji, która miała miejsce w 1930 r. poprzez połączenie jej rumuńskiej części z diecezją Oradea Mare.

Podczas II wojny światowej Siedmiogród znalazł się ponownie w granicach Węgier. Na krótko w latach 1941-1948 reaktywowaną diecezję Satu Mare, po czym ponownie wrócono do poprzedniego stanu sprzed wojny.

18 października 1982 r. papież Jan Paweł II ponownie erygował diecezję Satu Mare^[1].