Dionizy Pietrusiński
| Kanonik honorowy | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 marca 1930(dts) |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 listopada 2020(dts) |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
17 grudnia 1955(dts) |
Dionizy Pietrusiński (ur. 3 marca 1930 w Jaworze Soleckim[1], zm. 10 listopada 2020 w Lublinie[2][3]) – polski duchowny rzymskokatolicki, kanonik honorowy kapituły lubelskiej, doktor nauk humanistycznych, autor książek.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Należał do grona wychowanków ks. Zygfryda Berezeckiego[4]. Święceń prezbiteratu udzielił mu bp Piotr Kałwa 17 grudnia 1955 w Lublinie[1]. W latach 1955–1961 studiował filologię klasyczną[2]. Przez pierwsze 10 lat kapłaństwa odprawiał Msze Święte w klasycznym rycie rzymskim[1]. Pełnił posługę w kościołach: pw. Świętego Ducha (w latach 1957–1964), pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej (gdzie w latach 1976–1984 piastował urząd rektora) i pw. Wszystkich Świętych (w latach 1987–1988)[1][3]. Był związany również z parafią pw. Świętego Krzyża w Lublinie[5], gdzie w 1995 roku miała miejsce uroczystość z okazji 40. rocznicy jego święceń kapłańskich[6].
Na Uniwersytecie Warszawskim obronił rozprawę doktorską zatytułowaną Apoteoza Cezara Augusta w twórczości Wergiliusza i Horacego, uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych[1]. Od 1958 do 1976 pracował jako wykładowca w Metropolitalnym Seminarium Duchownym[2]. Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim prowadził zajęcia z greki i łaciny jako lektor[1]. W latach 1976–1980 pełnił funkcję notariusza kurii lubelskiej. Zajmował stanowisko przewodniczącego Wiadomości Archidiecezji Lubelskiej od 1992 do przejścia na emeryturę w 1997[3][7]. Wielokrotnie zasiadał w jury Konkursu Recytatorskiego Poezji Religijnej odbywającego się przy parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Świdniku[8][9][10][11].
Zmarł 10 listopada 2020 w lubelskim szpitalu. 19 listopada 2020 został pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie[3].
Wybrane książki[edytuj | edytuj kod]
- Głoście wszędzie Ewangelię. Rok A (Sandomierz 2010)[12]
- Głoście wszędzie Ewangelię (Sandomierz 2010)
- Głoście wszędzie Ewangelię. Rok B (Sandomierz 2011)
- Głoście chwałę Maryi. Homilie i Kazania Maryjne (Sandomierz 2012)
- Przepowiadajcie Jezusa Chrystusa. Kazania na Uroczystości i Święta Pańskie (Sandomierz 2012)
- Podążajcie drogami świętych. Materiały do kazań (Sandomierz 2013)
- W drodze z cierpiącym Zbawicielem Tomy I–III (Sandomierz 2014)
- Ukochać naukę Bożą. Kazania okolicznościowe (Sandomierz 2016)
- Przystanąć w biegu. Nauki rekolekcyjne (Sandomierz 2017)[13]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Lubelskie Środowisko Tradycyjnej Liturgii Rzymskiej. introibo.pl. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ a b c Zmarł ks. kan. Dionizy Pietrusiński. gosc.pl, 2020-11-15. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ a b c d Zmarł ks. Dionizy Pietrusiński – pogrzeb 19.11.2020. archidiecezjalubelska.pl. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Boniecki: Kandydat na ołtarze. niedziela.pl. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ XXXIII Niedziela Zwykła. R A. 15. 11. 2020 r.. krzyz.kuria.lublin.pl, 2020-11-14. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ Historia parafii. krzyz.kuria.lublin.pl. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ Odeszli do domu Ojca. niedziela.pl, 2020-11-16. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ Ks. Andrzej Bubicz: "Wierzę Panu Bogu jak dziecko". niedziela.pl. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ Urszula Buglewicz: Moje serce Jemu zaufało. niedziela.pl. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ Urszula Buglewicz: X Konkurs Recytatorski Poezji Religijnej. niedziela.pl. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ Piotr Klejny: Recytatorskie talenty. niedziela.pl. [dostęp 2020-12-23]. (pol.).
- ↑ Tezeusz Antykwariat i Księgarnia. [dostęp 2020-12-26]. (pol.).
- ↑ Indeks alfabetyczny autorów książek. [dostęp 2020-12-26]. (pol.).