Diplozoon paradoxum
| Diplozoon paradoxum[1] | |
| Nordmann, 1832 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Diplozoidae |
| Rodzaj |
Diplozoon |
| Gatunek |
Diplozoon paradoxum |
Diplozoon paradoxum – gatunek przywry monogenicznej (Monogenea), pasożyt ryb słodkowodnych. Typowy pasożyt monogamiczny. Dwa osobniki D. paradoxum zrastają się ze sobą na całe życie.
- Budowa
- Diplozoon jest przykładem dbałości pasożytniczych płazińców o stały kontakt z partnerem – dorosłe, obojnacze osobniki pasożytują parami zrastając się ciałami w kształt krzyża[2]. Diplozoon wykazuje dwuboczną symetrię ciała, przy otworze gębowym występują haczyki, którymi zwierzę przytwierdza się do rybich skrzeli. Długość ciała do 11 mm[2].
- Występowanie
- Wody słodkie Azji i Europy. Gatunek zaliczony do fauny Polski[3].
- Tryb życia
- Diplozoon jest monoksenicznym pasożytem ryb z rodziny karpiowatych. Dorosłe formy bytują w skrzelach tych ryb w postaci dwóch zrośniętych osobników, wysysając krew żywiciela.
- Cykl rozwojowy
- Jaja są składane do skrzeli, następnie rozwijają się z nich larwy, tzw. diporpy[2]. Larwa nie przekształca się do postaci dorosłej do czasu napotkania drugiej larwy. Po osadzeniu się na skrzelach larwy zrastają się parami[2] i zaczynają przeobrażać w postać dorosłą. Już u zrośniętych osobników wykształcają się gonady.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Diplozoon paradoxum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
- ↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008. ISBN 978-83-88147-09-8.