Przejdź do zawartości

Dobranowscy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dobranowscy (cz. Dobranovští) – staroczeski ród szlachecki, którego przedstawiciele żyją obecnie głównie w Polsce.

Gniazdem rodowym jest Dobranow(inne języki) (niem. Dobern / Döber), wieś wzmiankowana po raz pierwszy w roku 1352[1].

W kościele pw. św. Jerzego w Dobranowie został pochowany Waczlaw z Dobranowa (1534–1575), pan na Písečnej(inne języki), o którym przypomina wmurowane w ścianę kościoła przy lewym ołtarzu bocznym epitafium z herbem rodowym[2][3][4].

W roku 1600 Jan Dobranowsky, rycerz z Dobranowa, pan na Písečnej, został wyniesiony do stanu czeskiej szlachty. Chrzestnymi jego syna było 3 męskich i 2 żeńskich przedstawicieli najmożniejszego rodu w okolicy tj. Berków z Duby(inne języki), z którym Dobranowscy byli spowinowaceni[5].

Około 1558 roku Adam Berka z Duby, właściciel miasta Dubá wraz z okolicznymi wioskami, ożenił się z Elišką Dobranowską. Mieszkali w renesansowym zamku Nový Berštejn(inne języki), który Berka polecił wznieść w latach 1553–1567. Tytułem wiana przekazał Elišce wsie Vrchovina i Horky(inne języki) (obecnie w granicach miasta Dubá)[6][7].

Kilku przedstawicieli rodu uczestniczyło aktywnie w wojnie trzydziestoletniej, za co spotkały ich surowe konsekwencje, m.in. Albrecht Dobranowsky wyrokiem komisji egzekucyjno-konfiskacyjnej z 10 lutego 1623 roku został skazany na konfiskatę 1/3 swoich dóbr Černé Bláto (obecnie Bláto), natomiast Waczlaw starszy Dobranowsky (1591–1632) oraz Arnošt Dobranowsky wyrokiem komisji konfiskacyjnej frydlantskiej z 25 stycznia 1634 roku, zostali skazani na konfiskatę wszelkich dóbr[8].

Ostatnia wzmianka o Dobranowskich w Czechach pochodzi z księgi gruntowej miasta Polná z roku 1681[9].

W Polsce Dobranowscy pojawiają się w XVII w., m.in. w latach 1680–1685 studentem Akademii Krakowskiej był Albert Dobranowski[10].

Ród Dobranowskich liczy obecnie niecałe 500 osób, spośród których ponad 330 osób zamieszkuje województwo małopolskie[11].

Przedstawiciele rodu[edytuj | edytuj kod]

  • ks. Henryk Dobranowski (1938–1980) – proboszcz parafii pw. Wszystkich Świętych w Siemoni[12].
  • Hubert Dobranowski (ur. 1973) – nauczyciel akademicki w latach 2005–2013, tłumacz przysięgły języka niemieckiego, autor publikacji z zakresu historii regionalnej i genealogii[13].
  • Józef Dobranowski (1891–1966) – w latach 1915–1918 członek Polskiej Organizacji Wojskowej, odznaczony w 1933 r. Medalem Niepodległości[14].
  • Julian Dobranowski (1928–1986) – prezes Fundacji Władysława Reymonta (The W. Reymont Fundation) w Kanadzie w latach 1970–1976, prezes Związku Polaków w Kanadzie w latach 1981–1985[15][16].
  • Julian Dobranowski (ur. 1955) – profesor, kierownik Katedry Diagnostyki Obrazowej na Wydziale Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu McMastera w Hamiltonie, w kanadyjskiej prowincji Ontario, autor licznych publikacji z dziedziny nauk medycznych[17][18].
  • Stanisław Dobranowski (1917–1945) – więzień niemieckich obozów koncentracyjnych, najpierw KL Auschwitz, a potem KL Flossenbürg, gdzie zginął[19].
  • Stanisław Dobranowski (1944–2021) – leśnik, odznaczony w 2013 roku Krzyżem Wolności i Solidarności za działalność opozycyjną w okresie PRL[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Registra Decimarum Papalium, čili, Registra desátků papežských z dioecezí pražské / dle půwodních rukopisů wydal Wácslaw Wladiwoj Tomek, Praha 1873, s. 76.
  2. ↑ Ottův slovník naučný: ilustrovaná encyklopaedie obecných vědomostí, Praha 1893, díl 7, s. 709.
  3. ↑ Milan Mysliveček, Erbovník: aneb kniha o znacích i osudech rodů žijících v Čechách, a na Moravě podle starých pramenů a dávných ne vždy věrných svědectví, díl 2, Praha 1997, s. 40.
  4. ↑ Milan Mysliveček, Velký erbovník: Encyklopedie rodů a erbů v zemích Koruny české, sv. 1, Plzeň 2005, s. 169.
  5. ↑ Der Adel von Böhmen, Mähren und Schlesien. Ein alphabetisch geordnetes Verzeichnis der sämmtlichen böhmischen, mährischen und schlesischen Adelsfamilien aller Grade, mit Daten ihrer ursprünglichen Standeserhebung, Beförderung in die höheren Adelsstufen, Charakteure, Würden und Prädikate, dann sonstigen Auszeichnungen, aus urkundlichen Daten gesammelt und herausgegeben von A. Schimon, Böhmisch Leipa 1859, s. 29.
  6. ↑ August Sedláček, Hrady, zámky a tvrze Království českého, díl 10, Praha 1895, s. 174; Národní archiv Praha, Desky zemské (DZ), DZ 18 D 12.
  7. ↑ Hubert Dobranowski, Dzieje rodu Dobranowskich z Dobranowa, Opole 2019, s. 65–66.
  8. ↑ Tomáš Václav Bílek, Dějiny konfiskací v Čechách po r. 1618, část 1, Praha 1882, s. 75.
  9. ↑ Státní okresní archiv Jihlava, Archiv města Polná, inv. č. 61 Kniha trhová 1603–1709, fol. 376v.
  10. ↑ Hubert Dobranowski, Dzieje rodu Dobranowskich z Dobranowa, Opole 2019, s. 114–120.
  11. ↑ Hubert Dobranowski, Dzieje rodu Dobranowskich z Dobranowa, Opole 2019, s. 138–139.
  12. ↑ Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne nr 11, rocznik 1980, s. 262–264.
  13. ↑ Dobranowski Hubert, Biblioteka Narodowa.
  14. ↑ M.P. 1933 nr 131, poz. 172.
  15. ↑ Ognista Brzeźnica.
  16. ↑ Barbara i Jerzy Kunzowie, Bochnia miasto naszej młodości, czyli wspomnienia bocheńskie, Kraków 2010, s. 91.
  17. ↑ Julian Dobranowski, Biblioteka Narodowa.
  18. ↑ Julian Dobranowski, empendium.com.
  19. ↑ Międzynarodowa Służba Poszukiwawcza (ITS) Bad Arolsen, nr dokumentu 17560785#1, 10851618#1.
  20. ↑ M.P. 2013, poz. 865.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dobranowscy&oldid=72683995”