Dolina Środkowej Odry (Natura 2000)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dolina Środkowej Odry
kod: PLB080004
specjalny obszar ochrony siedlisk
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Mezoregion

Dolina Środkowej Odry

Powierzchnia

33677.79 ha[1]

Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dolina Środkowej Odry”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Dolina Środkowej Odry”
Ziemia52°12′06,480″N 14°43′22,080″E/52,201800 14,722800

Dolina Środkowej Odry (kod PLB080004) – obszar specjalnej ochrony ptaków o powierzchni 336,69 km²[2] lub 33677,79 ha[1] wchodzący w skład unijnej sieci Natura 2000, zlokalizowany na terenie województwa lubuskiego. położony w mezoregionie fizycznogeograficznym o tej samej nazwie, obejmującym szeroką na 5–10 km dolinę Odry. W przeciwieństwie jednak do niego, obszar rozciąga się na ok. 180-kilometrowym odcinku Odry (a więc wykracza poza ów 100-kilometrowej długości mezoregion od ujścia rzeki Obrzycy poza ujście Pliszki), od okolicy przysiółka Pękoszów po okolice wsi Nowy Lubusz (mniej więcej słupki kilometrażowe od 408 do 592 km)[3][4][5][6].

Obszar obejmuje fragment doliny Odry od Nowej Soli do ujścia Nysy Łużyckiej wraz z rejonem ujścia Obrzycy do Odry. Znaczna część obszaru jest zalewana podczas wysokich stanów wody w Odrze. Zachowane są tutaj liczne starorzecza, występują duże kompleksy wilgotnych łąk, a także zarośla i lasy łęgowe. Wśród tych ostatnich najcenniejsze są fragmenty łęgów jesionowo-wiązowych (np. kompleks kolo Krępy) i łęgów wierzbowych Występuje co najmniej 18 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 2 gatunki z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej następujących gatunków ptaków: kania czarna (PCK), kania ruda (PCK), trzmielojad, świerszczak i remiz; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje derkacz i cyranka.

Średniej wielkości ostoja, obejmująca mniej więcej 170-kilometrowy odcinek doliny Odry. W obrębie doliny liczne starorzecza i fragmenty podmokłych łąk, a także zarośla i lasy łęgowe, w tym cenne fragmenty łęgów jesionowo-wiązowych i łęgów wierzbowych. Jedna z dziesięciu najważniejszych ostoi lęgowych kani rudej, kani czarnej i dzięcioła średniego.

Obszar chroni ogółem 54[7] gatunki ptaków z dyrektywy ptasiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b NATURA 2000 - STANDARD DATA FORM: PLH020050 [online], natura2000.eea.europa.eu [dostęp 2023-09-09].
  2. Birds Directive: Dolina Środkowej Odry [online], European Environment Agency [dostęp 2023-10-25].
  3. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody, strona Głównej Dyrekcji Ochrony Środowiskahttps://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/?extent=61230.879663,391303.765012,422123.268115,556139.51135&addLayers=&mapNr=0&styleMask=013013013013013013013013013013&showExternalObject=F5ED1E43941CABDE33226AA0FAB3A548
  4. Dolina Środkowej Odry [online], Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody, Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2023-10-25].
  5. Dolina Środkowej Odry - OTOP [online], Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków [dostęp 2023-10-25].
  6. Dolina Środkowej Odry [online], Instytut Na rzecz Ekorozwoju [dostęp 2023-10-25].
  7. EUNIS -Site factsheet for Dolina Środkowej Odry [online], eunis.eea.europa.eu [dostęp 2023-10-25].