Dom Włoski w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Włoski
Kamienica Montelupich
Kamienica Kortynowska
Symbol zabytku nr rej. A-55 z 23 maja 1932[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

Rynek Główny 7

Ukończenie budowy

XIV, 1556-1561, XVII, XIX/XX

Kolejni właściciele

Sebastian Montelupi

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Włoski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Włoski”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Włoski”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Włoski”
Ziemia50°03′39,4″N 19°56′18,0″E/50,060944 19,938333

Dom Włoski również Włoska Kamienica lub Kamienica Montelupich – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie przy Rynku Głównym 7, na Starym Mieście.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pierwotny dom gotycki znajdujący się w tym miejscu został gruntownie przebudowany w latach 1556–1561 na zlecenie rodziny Montelupich. Jednym z właścicieli kamienicy był Sebastian Montelupi, który na podstawie przywileju z dn. 22 czerwca 1569 r. objął zarząd działającej wówczas w Polsce poczty. Jego dom stał się zatem siedzibą tej instytucji. Głównym klientem poczty Montelupiego był dwór królewski i polska dyplomacja. Początkowo listy i pakunki przewożono na trasie z Krakowa do Wenecji i z powrotem. Gońcy mieli przemierzać tę trasę co 15 dni. Później, gdy uruchomiono połączenie Warszawa - Wilno, ta nowa trasa obsługiwana była co 17 dni. Królowi zapewniono otrzymywanie przesyłek co tydzień (podczas jego pobytu w dowolnym miejscu w Koronie) lub co trzy tygodnie (podczas jego pobytu na Litwie). Za swoje usługi Montelupi otrzymywał rocznie 1300 talarów oraz korzystał z opłat za przesyłki prywatne. Do jego dyspozycji stały ponadto podwody królewskie[2]. Po wymarciu rodu Montelupich kamienica stała się własnością rodziny Cortinich. W drugiej połowie XVII wieku przejęło ją Bractwo Włoskie, skupiające Włochów zamieszkałych w Krakowie. Pod koniec XIX wieku kamienicę odrestaurował architekt Władysław Ekielski.

Do obszernej sieni prowadzi manierystyczny portal z łacińską sentencją Te cum habita. Na sklepieniu sieni zachowały się herby pierwszych właścicieli rodziny Montelupich. Z sieni na podwórze prowadzi portal, pochodzący z połowy XVI wieku, przeniesiony tutaj z sąsiedniej kamienicy. Obok portalu z lewej strony obejrzeć można barokową płaskorzeźbę św. Floriana, pochodzącą z XVII w. W podworcu w oficynie mieściła się do 1990 słynąca ze znakomitych wyrobów firma cukiernicza Scherchardta, której właściciel pochodził ze Lwowa, a w Krakowie osiedlił się w 1946.

Pod bramą tej kamienicy odprawiano polskich kurierów pocztowych wyruszających regularnie z listami do Wenecji. Pierwszy kurier wyruszył z tego miejsca w 1569; informuje o tym wydarzeniu tablica pamiątkowa wmurowana tutaj w 400-lecie poczty polskiej w 1969.

Obecnie (2009) dwa piętra kamienicy zajmuje hostel.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2024-01-02].
  2. Marek Żukow-Karczewski, Dawna poczta na cenzurowanym, "Echo Krakowa", 12 IX 1990 r., nr 177 (13238).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]