Dom ośmiorodzinny przy ul. Tramwajowej 2a we Wrocławiu
 nr rej. 681/367/Wm z dnia 18 stycznia 1979 r.
| |
 Widok budynku od strony południowo-wschodniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Tramwajowa 2a |
| Typ budynku |
dom wielorodzinny – wieloklatkowiec |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor |
Siedlungsgesellschaft Breslau A.G. |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
marzec 1929 |
| Ukończenie budowy |
czerwiec 1929 |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 51°06′17,90″N 17°05′04,15″E/51,104972 17,084486
| |
Dom ośmiorodzinny przy ul. Tramwajowej 2a – modernistyczny budynek mieszkalny na osiedlu Dąbie, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Gustava Wolfa.
Budynek zaprojektowany przez dyrektora wrocławskiej Miejskiej Szkoły Rękodzielnictwa i Przemysłu Artystycznego Gustava Wolfa powstał w południowej części wzorcowego osiedla wystawy. Zamysłem projektanta było zaprezentowanie taniego domu wielorodzinnego z funkcjonalnie urządzonymi mieszkaniami mającymi cechy domów indywidualnych. Bryła domu ma kształt prostopadłościanu, jedynie w części zachodniej w jednej sekcji mieszkalnej dodany jest niewielki dwupiętrowy wykusz, kryta jest płaskim dachem z lekko wysuniętym okapem. Wykonany jest w oszczędnej technologii z tanich materiałów. Gotowe elementy konstrukcji wykonane zostały przed rozpoczęciem prac budowlanych, a następnie zmontowane na miejscu. Na murowanej piwnicy ustawiono drewnianą konstrukcję szkieletową wypełnioną z obu stron otynkowanymi płytami wiórowymi Heraklith. Budynek posiada osiem mieszkań, cztery o powierzchni 45 m² oraz po dwa o powierzchni 60 i 70 m². Każde mieszkanie ma własne drzwi wejściowe, schody i piwnicę[1]. We wnętrzach od strony północnej, czyli mniej nasłonecznionej, znajdują się łazienki, kuchni i toalety, natomiast od strony południowej pokoje dzienne i sypialnie. Budynek przetrwał działania wojenne w dobrym stanie, nie uległ też poważniejszym przebudowom w okresie powojennym, jednak obecnie wymaga kapitalnego remontu. W roku 1979 został wpisany do rejestru zabytków.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jadwiga Urbanik (red.), Droga ku nowoczesności. Osiedla Werkbundu 1927-1932, Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2016, s. 1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
- Jadwiga Urbanik: WUWA 1929–2009. Wrocławska wystawa Werkbundu. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2009.