Domeykit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domeykit
Ilustracja
Domeykit (brązowy)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

arsenek miedzi (Cu3As)

Twardość w skali Mohsa

3–3,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

brak

Układ krystalograficzny

regularny, rzadziej heksagonalny

Właściwości mechaniczne

kruchy

Gęstość minerału

7,2–8,1 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

cynowobiała, szara, srebrnobiała

Rysa

czarna

Połysk

metaliczny

Inne

opalizacja

Domeykitminerał z gromady arsenków. Należy do minerałów rzadkich.

Odkryty w 1844 przez geologa i mineraloga Ignacego Domeykę[1] w kopalniach kopalnie Algodonez i San Antonio niedaleko Coquimbo w Chile[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy skupienia zbite, ziemiste, groniaste, naciekowe, naskorupienia i powłoki. Jest kruchy, nieprzezroczysty, czasami wytwarza opalizujące naloty. Niekiedy zawiera domieszki niklu, kobaltu.

Obecnie wyróżniane są dwie odmiany domeykitu: domeykit α (Haid) i domeykit β[3][4]. Pierwszą nazwą geolog wiedeński Wilhelm von Haidinger określił odkryty przez Domeykę w 1844 r. arsenek miedzi o barwie srebrzystobiałej lub żółtobrązowej (oprócz Chile występuje w Meksyku, Saksonii, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie). Natomiast domeykit β to minerał odkryty dopiero w 1949 r. w rejonie Mesanki na terenie Iranu o barwie białej, szarej lub brązowej[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Stanowi składnik niektórych utworów hydrotermalnych, spotykany jest w żyłach kruszcowych razem z żelazem, malachitem, kuprytem.

Miejsca występowania: Chile – Coquimbo, Meksyk, Kanada, USA, Iran, Rosja, Francja, CzechyBěloves[5].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • interesuje naukowców i kolekcjonerów,
  • stosowany w jubilerstwie do wyrobu artystycznej biżuterii (kamienie wykazujące atrakcyjną opalizację).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]