Don McKinnon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Don McKinnon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1939
Londyn

Sekretarz generalny Wspólnoty Narodów
Okres

od 1 kwietnia 2000
do 1 kwietnia 2008

Poprzednik

Emeka Anyaoku

Następca

Kamalesh Sharma

Wicepremier Nowej Zelandii
Okres

od 2 listopada 1990
do 16 grudnia 1996

Przynależność polityczna

Nowozelandzka Partia Narodowa

Poprzednik

Helen Clark

Następca

Winston Peters

Odznaczenia
Order Nowej Zelandii Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO)

Donald Charles „Don” McKinnon (ur. 27 lutego 1939 w Londynie) – nowozelandzki polityk, w latach 1990-1996 wicepremier, a w latach 1990-1999 minister spraw zagranicznych tego kraju. Od 2000 do 2008 był sekretarzem generalnym Wspólnoty Narodów. Członek Nowozelandzkiej Partii Narodowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z wpływowej nowozelandzkiej rodziny, jego ojciec był swego czasu szefem sztabu generalnego tamtejszej armii, a młodszy brat jest obecnie ministrem obrony. Ukończył studia rolnicze, po czym pracował jako zarządca farmy, a później konsultant w tej dziedzinie. W 1974 został agentem nieruchomości, równocześnie pracując ochotniczo jako wychowawca więzienny. W latach 1969 i 1972 bez powodzenia kandydował do parlamentu. Udało mu się tam dostać dopiero w 1978. Od 1980 był whipem swojej partii, a od 1987 jej wiceprzewodniczącym.

Gdy w 1990 narodowcy pod wodzą Jima Bolgera wygrali wybory, McKinnon został jego zastępcą jako premiera i jednocześnie szefem nowozelandzkiej dyplomacji. Dał się poznać jako sprawny mediator, gdy zaangażował się w rozwiązanie konfliktu na Bougainville. Po wyborach z 1996 niezbędne dla zachowania władzy okazało się zawarcie koalicji z partią Najpierw Nowa Zelandia, a McKinnon musiał oddać jej liderowi stanowisko wicepremiera, zachowując jednak tekę ministerialną. Po upadku koalicji zdecydował się odejść z MSZ i otrzymał dość symboliczną funkcję ministra ds. kombatantów. Wkrótce po wyborach z 1999 zrzekł się mandatu parlamentarnego, gdyż został wybrany na sekretarza generalnego Wspólnoty Narodów. W 2003 uzyskał reelekcję.

24 listopada 2007 na zakończenie szczytu Wspólnoty w Kampali ogłoszono, że ostatnim dniem jego urzędowania będzie 31 marca 2008. Jego następcą wybrany został Kamalesh Sharma z Indii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]