Dumar (książę słowiański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dumar – książę słowiański z początku XII wieku, znany z relacji Annalisty Saxo[1]. Został pokonany podczas wyprawy księcia saskiego Lotara i margrabiego Marchii Północnej Henryka na Luciców w 1114 roku. Po przegranej musiał oddać swego syna jako zakładnika[2]. Z pomocą przyszedł mu wówczas książę Rugian, który również poniósł klęskę z rąk Niemców[2].

Dopatrywano się w nim księcia Chyżan bądź naczelnika Redarów lub Dołężan[2]. Według innej hipotezy był władcą Pomorzan panującym w ujściu Odry i domniemanym ojcem Warcisława I, na co ma wskazywać fakt że ów został ochrzczony właśnie przebywając w młodości jako zakładnik u Sasów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik starożytności słowiańskich. T. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1961, s. 404.
  2. a b c d Rymar Edward: Rodowód książąt pomorskich. Szczecin: Książnica Pomorska, 2005, s. 92-93. ISBN 83-87879-50-9.