Duplex (filatelistyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Duplex – międzynarodowa nazwa stempla pocztowego, składającego się z dwóch zespolonych części. Zazwyczaj zawiera kasownik (beznapisowy, numerowy, literowy itp.) i miejscownik lub datownik pocztowy. Stosowano go głównie w krajach anglosaskich w XIX-XX wieku. Obecnie używany w Stanach Zjednoczonych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Hampel (red.): Encyklopedia Filatelistyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 128. ISBN 83-01-11373-1.