Dziboni
Dziboni (Gibboni) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
Na tarczy dzielonej w pas, w polu górnym, czerwonym, pół orła czarnego z dziobem złotym, w polu dolnym, zielonym, miecz srebrny z rękojeścią złotą, między dwoma kogutami walczącymi, naturalnymi.
Klejnot: nad hełmem w koronie ramię zbrojne, trzymające pistolet srebrny.
Labry: czerwone, podbite zielonym.
Juliusz Karol Ostrowski nie znał barw tego herbu, a ponadto podawał miecz w klejnocie w miejsce pistoletu[1].
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Zatwierdzony indygenatem Janowi Dziboniemu, z rodziny włoskich kuźników, 20 marca 1654. Herb znany bez podania barw z opisów słownych w Volumina Legum, w herbarzu Kaspra Niesieckiego i Borkowskiego oraz z pieczęci z 1664[1]. Przytoczone barwy oraz pistolet w klejnocie pochodzą z oryginalnego dokumentu indygenatu.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb pochodził z nobilitacji osobistej, prawo do niego ma tylko jedna rodzina herbownych:
Dziboni (Gibboni).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 69.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Dziboni z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla