Dzieci Warszawy (powieść)
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
|---|---|
| Data wydania |
1958 |
| Wydawca | |
Dzieci Warszawy – powieść Marii Zarębińskiej-Broniewskiej wydawana przez oficyną wydawniczą Nasza Księgarnia w latach 1958–1973. Za czasów PRL była lekturą obowiązkową w szkołach podstawowych[1].
Historia i treść[edytuj | edytuj kod]
Powieść początkowo ukazywała się w odcinkach w czasopiśmie Przyjaciel, drukiem wydano ją po raz pierwszy w roku 1958. Z powodu choroby autorka nie dokończyła powieści, stąd nie ma ona zakończenia[1]. Autorka czerpała z rzeczywistych wydarzeń[2].
Powieść przedstawia losy dziesięcioletniego chłopca Bronka, który ukrywał Szymka, dziecko żydowskie. Do swej działalności wciągnął siostrę i jej przyjaciółkę. Aby zdobyć pieniądze, Bronek rozpoczął pracę: śpiewał w środkach komunikacji publicznej piosenki antyniemieckie, narażając siebie i swoje otoczenie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Dzieci Warszawy. W bibliotece. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ „Nikt nie śmiał wziąć tego dziecka za rękę…” (Maria Zarębińska, „Dzieci Warszawy”). Zacofany w lekturze. [dostęp 2024-04-11].