Dziedziczna neuropatia z nadwrażliwością na ucisk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziedziczna neuropatia z nadwrażliwością na ucisk
Klasyfikacje
ICD-10

G60.0

Dziedziczna neuropatia z nadwrażliwością na ucisk, inna nazwa wrodzona neuropatia z porażeniami z ucisku (ang. Hereditary neuropathy with liability to pressure palsy - HNPP)[1] – genetycznie uwarunkowana choroba układu nerwowego spowodowana delecją w chromosomie 17 (locus p11.2) genu kodującego białko PMP-22 (białko mieliny obwodowej).

Choroba charakteryzuje się dziedziczeniem autosomalnym dominującym.

U chorych występują nawracające epizody mononeuropatii powodowane niewielkimi uciskiem lub rozciągnięciem w miejscach fizjologicznych cieśni nerwowych. Niedowłady mogą być poprzedzone parestezjami, drętwieniami. U chorych spotyka się skrzywienie kręgosłupa, deformacje stóp.

Różnicowanie: porażenie sobotniej nocy.

Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]

  • obraz kliniczny
  • wywiad rodzinny
  • badanie elektrofizjologiczne (zmiany w niezajętych klinicznie nerwach)
  • badanie DNA[2]
  • biopsja nerwu łydkowego - zgrubienia mielinowe (ang. tomaculae)[1]

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie polega na zapobieganiu porażeniom, rehabilitacja[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b P.P. Liberski, W. Papierz, Neuropatologia Mossakowskiego, 2005, s. 871
  2. a b W. Kozubski, P. Liberski "Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny" PZW, 2014, t. II, str. 624