Edmund Śliwa
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| doktor habilitowany inżynier nauk biologicznych | |
| Specjalność: entomologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1966 – entomologia |
| Habilitacja |
1988 – entomologia |
| Odznaczenia | |
| |
Edmund Śliwa (ur. 11 lutego 1925 w Węgrzynie, zm. 23 grudnia 2012[1]) – polski entomolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1951 uzyskał stopień magistra inżyniera w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w 1966 obronił doktorat, a w 1988 habilitował się w Instytucie Badawczym Leśnictwa. Opracował rejonizację występowania pierwotnych szkodników sosny, jest autorem ponad 300 publikacji, w tym kilku monografii dotyczących szkodników leśnych m.in. Szkodniki korzeni drzew i krzewów. Edmund Śliwa był kierownikiem naukowym pięćdziesięciu akcji zwalczania szkodników w lasach Polski. Został odznaczony Zespołową Nagrodą Państwową II stopnia oraz Złotym Krzyżem Zasługi[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-11-23].
- ↑ M. Bunalski, J. J. Lipa, J. Nowacki. Almanach Entomologów Polskich XX wieku. „Wiadomości Entomologiczne”. 20, suplement, 2001. Polskie Towarzystwo Entomologiczne