Edmund Goldzamt
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 listopada 1990 |
| Zawód, zajęcie |
architekt |
.JPG)
Edmund Goldzamt (ur. 18 sierpnia 1921 w Lublinie, zm. 3 listopada 1990 w Moskwie) – polski architekt pochodzenia żydowskiego, teoretyk architektury.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie okupacji niemieckiej przez Lwów i Taszkent trafił do Moskwy, gdzie ukończył studia w Moskiewskim Instytucie Architektury[1]. Jego obroniona w 1946 roku pod kierunkiem Wiktora Baburowa praca dyplomowa nosiła tytuł Warszawa − projekt odbudowy[1].
Był autorem referatu wygłoszonego na naradzie architektów członków Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zorganizowanej w dniach 20−21 czerwca 1949 roku w Warszawie[2], na podstawie którego przyjęto w Polsce realizm socjalistyczny jako „obowiązującą metodę twórczą” w architekturze[3].
W 1952 z inicjatywy Józefa Sigalina zamieszkał wraz z rodziną w Polsce. W latach 1952–1970 doktoryzował się i wykładał na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1964 zrealizował w Kołobrzegu (wraz z żoną Haliną Gurianową) budynek sanatorium[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był ojcem Aleksandra Gurjanowa.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Architektura zespołów śródmiejskich i problemy dziedzictwa, Warszawa 1956;
- W miastach włoskich, Warszawa 1959 ;
- William Morris a geneza społeczna architektury nowoczesnej, Warszawa 1967;
- William Morris et la Genese Sociale de l'Architecture Moderne, Wrocław 1967;
- Urbanistyka krajów socjalistycznych: problemy społeczne, Warszawa 1968
- Urban Planning in Socialist Countries, Berlin 1974; Stuttgart 1975; Mediolan 1977, Barcelona 1980;
- Modele przemian zespołów osadniczych, Warszawa,1976;
- William Morris und die sozialen Ursprunge der modernen Architektur, Dresden 1976;
- Gradostroitel'naâ kul'tura evropejskih socialističeskih stran, (Edmund Goldzamt i Oleg Aleksandrovič Švidkovskij)), Moskva: Strojizdat, 1985;
- V noč' gitlerovskoj okkupacii - ob architekture i gorode buduščego, 1986. (?);
- Kultura urbanistyczna krajów socjalistycznych, współautor: Oleg Szwidkowski, Warszawa, 1987;
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grzegorz Piątek: Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944−1949. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2020, s. 386. ISBN 978-83-280-3725-0.
- ↑ Grzegorz Piątek: Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944−1949. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2020, s. 389. ISBN 978-83-280-3725-0.
- ↑ E. Goldzamt, "Zagadnienie realizmu socjalistycznego w architekturze", w: "O polską architekturę socjalistyczną", Warszawa 1950, s, 15-47: por. tegoż, "O realizm socjalistyczny w architekturze", "Nowe Drogi" 1949, nr 3, s. 134-157;
- ↑ Luksusowe domy wczasowe doby PRL-u. Niektóre wciąż istnieją! [online], www.bryla.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Baraniewski, Między opresją o obojętnością. Architektura w polsko-rosyjskich relacjach w XX wieku (wersja elektroniczna, dostęp: 20 czerwca 2016)
- Anita Bach, Obituary: Dr. Edmund Goldzamt, "The Journal of the William Morris Society", vol. IX, nr 4, wiosna 1992, s. 2. morrissociety.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-05)]. (wersja elektroniczna, dostęp: 4 kwietnia 2009).
- Andrzej Tadeusz Kijowski Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004' (Wydawnictwo AnTraKt) 2010
- Odsłanianie dramatu (I) ISBN 978-83-923292-6-8