Edmund Grześkowiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Grześkowiak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1952[1]
Poznań

profesor nauk farmaceutycznych
Specjalność: biofarmacja[2]
Doktorat

30 kwietnia 1984[2]

Habilitacja

24 marca 1999[2]

Profesura

23 lutego 2011[3]

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Edmund Wacław Grześkowiak (ur. 28 marca 1952 roku w Poznaniu) – polski farmaceuta, profesor nauk farmaceutycznych, kierownik Katedry i Zakładu Farmacji Klinicznej i Biofarmacji Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[2][4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1977 ukończył studia na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Poznaniu, uzyskując tytuł magistra farmacji na podstawie pracy Badania toksyczności masy asfaltowej MAK. Praca magisterska została w 1978 wyróżniona na VII Ogólnopolskim Konkursie Prac Dyplomowych z Ochrony Pracy. Od 1977 roku pracował na stanowisku asystenta stażysty w Katedrze i Zakładzie Chemii Fizycznej AM w Poznaniu.

30 kwietnia 1984 obronił pracę doktorską Kinetyka i mechanizm reakcji hydrolizy 1-(2-tetrahydrofurylo)-5-fluorouracylu, 24 marca 1999 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Ocena biofarmaceutyczna wybranych postaci leków ocznych[2][4]. 23 lutego 2011 uzyskał tytuł profesora nauk farmaceutycznych[2]. Został zatrudniony na stanowisku dziekana na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[2].

Był członkiem Komitetu Terapii i Nauk o Leku PAN oraz członkiem prezydium Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego[2].

Awansował na stanowisko profesora i kierownika w Katedrze i Zakładzie Farmacji Klinicznej i Biofarmacji na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[2].

Jest prorektorem Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, członkiem Komisji Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk i członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Farmakologii Klinicznej i Terapii[2].

W 2019 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5][6].

W 2023 na wniosek prezesa Agencji Badań Medycznych Radosława Sierpińskiego został powołany w skład Naczelnej Komisji Bioetycznej przez ministra zdrowia Adama Niedzielskiego[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]