Edraianthus horvatii
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Edraianthus horvatii |
| Nazwa systematyczna | |
| Edraianthus horvatii Lakušić God. Biol. Inst. u Sarajevu 26: 44 1973 publ. 1974[3] | |
Edraianthus horvatii Lakušić – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae Juss.). Występuje naturalnie we Włoszech (łącznie z Sycylią), na Malcie, w Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Serbii, Czarnogórze, Macedonii Północnej, Albanii, Grecji, Bułgarii oraz Rumunii (zachodnio-środkowa część)[4][5][6]. Rośnie między innymi na terenie albańskiego Parku Narodowego Prespa oraz macedońskiego Parku Narodowego Galiczicy[7][8].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy został opisany w 1974 roku. Holotyp pochodził z masywu Galiczica w Macedonii. Rósł na wysokości między 1600 a 2000 m n.p.m., na podłożu wapiennym[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Bylina dorastająca do około 10 cm wysokości[6].
- Liście
- Są zebrane w różyczkę[9]. Liście odziomkowe mają liniowo-lancetowaty kształt[6].
- Kwiaty
- Zebrane są po 3–8 w wyprostowanych kwiatostanach. Korona kwiatu dorasta do 15–30 mm długości. Ma dzwonkowaty kształt i niebieskawofioletową barwę[6][9].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie w szczelinach skalnych i na półkach wapiennych ścian w strefie subalpejskiej i alpejskiej. Występuje na wysokości od 1100 do 2200 m n.p.m. Kwitnie od połowy czerwca do połowy lipca, w zależności od wysokości i ekspozycji. Najczęściej dzieli środowisko z takimi gatunkami jak: Arabis bryoides, Asperula doerfleri, ozorka zielona (Coeloglossum viride), Oxytropis dinarica, Oxytropis purpurea, Sempervivum ciliosum, Sideritis raeseri, Thlaspi bellidifolium i Viola eximia oraz przedstawiciele rodzaju skalnica (Saxifraga)[7][10].
Roślina wymaga pełnego słońca. Preferuje dobrze przepuszczalne, wapienne podłoże[9].
Rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ Edraianthus horvatii Lakušić. The Plant List. [dostęp 2015-04-22]. (ang.).
- ↑ Edraianthus graminifolius (L.) A. DC.. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin-Dahlem 2006. [dostęp 2015-04-22]. (ang.).
- ↑ Edraianthus graminifolius (L.) A. DC.. Pan-European Species directories Infrastructure. [dostęp 2015-04-22]. (ang.).
- ↑ a b c d Edraianthus horvatii. Alpine-Plants.eu. [dostęp 2015-04-14]. (ang.).
- ↑ a b c New records for Albania based on taxa from the Prespa National Park. [w:] Biodiversity Data Journal 1: e1014 [on-line]. Pensoft, 13 grudnia 2013. [dostęp 2015-04-22]. (ang.).
- ↑ национален парк Галичица. galicica.org.mk. [dostęp 2015-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 kwietnia 2015)]. (mac.).
- ↑ a b c d Edraianthus graminifolius. Rostliny.net. [dostęp 2015-04-22]. (cz.).
- ↑ Edraianthus horvatii Lakušić. The Prespa National Park. [dostęp 2015-04-22]. (ang.).