Edward Emmot

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Emmot
Data urodzenia

1806

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1893
Lwów

Edward Emmot, niekiedy Emmout[1] (ur. 1806, zm. 1 lutego 1893 we Lwowie) – oficer pochodzenia angielskiego, powstaniec listopadowy i styczniowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1806[2]. Pochodził z Londynu[3]. Był synem Anglika przybyłego do Warszawy, który tam wraz z bratem założył browar Haal & Emmot[4][3].

Brał udział w powstania listopadowego 1831 jako oficer 4 pułku ułanów[4][3][5]. Odbył całą kampanię insurekcji[4]. Po upadku powstania był internowany w Gdańsku przez władze pruskie[4]. Osiadł w Romanowie u senatora Józefa Augusta Ilińskiego i tam dorobił się fortuny[4][3][5]. Do 1863 był dzierżawcą Werchałowa w powiecie radomyskim[4][3]. Za udział w organizacji powstania styczniowego 1863 został pozbawiony mienia i wydalony z Imperium Rosyjskiego, jako że był poddanym angielskim[4][5]. Wraz z trojgiem dzieci osiadł we Lwowie[4][3][5]. Od tego czasu cierpiał niedostatek[4][3]. Do końca życia zamieszkiwał przy ulicy Korytnej[4].

Tam zmarł 1 lutego 1893 w wieku 87 lat[4][3][2][5]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[6]. Jego syn został urzędnikiem w Galicyjskim Banku Kredytowym[4][3]. W maju 1880 zmarł we Lwowie w wieku 34 lat Zenon Emmot[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W źródłach prasowych za życia i tuż po śmierci nazwisko zapisywano w formie „Emmot”. W późniejszym piśmiennictwie używano formy „Emmout”.
  2. ↑ a b Józef Białynia Chołodecki: Cmentarzyska i groby naszych bohaterów z lat 1794-1864 na terenie wschodniej Małopolski. Lwów: 1928, s. 14, 25.
  3. ↑ a b c d e f g h i Zmarli. „Gazeta Lwowska”. Nr 27, s. 3, 4 lutego 1893. 
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l † Edward Emmot. „Kurjer Lwowski”. Nr 34, s. 2, 3 lutego 1893.  Nekrologja. „Dziennik Polski”. Nr 34, s. 1, 3 lutego 1893. 
  5. ↑ a b c d e Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 208.
  6. ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 281. ISBN 83-04-02817-4.
  7. ↑ Wykaz osób zmarłych od 11. do 20. maja. „Dziennik Polski”. Nr 120, s. 2, 10 maja 1880. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Emmot&oldid=71798172”