Edward Małecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Małecki
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1941
Warszawa

Data śmierci

14 grudnia 2018

Burmistrz Pragi-Południe
Okres

od 1990
do 1992

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Edward Jan Małecki (ur. 24 czerwca 1941 w Warszawie[1], zm. 14 grudnia 2018[2]) – polski samorządowiec oraz działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia był prawnikiem, prowadził gospodarstwo rolne w Korabiewicach[1]. W II połowie lat 70. działał w Komitecie Samoobrony Chłopskiej[1], współpracował z niezależnym pismem Placówka[3]. W 1980 należał do działaczy Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników „Solidarność Wiejska”, na zjeździe tej organizacji w dniu 14 grudnia 1980 wszedł w skład jej Prezydium[1]. Z ramienia tej organizacji uczestniczył w strajku chłopskim w Rzeszowie, był członkiem Komitetu Strajkowego[1][4].

13 lutego 1981 został z ramienia „Solidarności Wiejskiej” członkiem Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność” działającej do zjazdu zjednoczeniowego niezależnego ruchu związkowego na wsi w dniach 8-9 marca 1981[5][6]. Następnie był członkiem prezydium wojewódzkiego oddziału NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność” w Skierniewicach[1]. Od 13 grudnia 1981 do 27 września 1982 był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Łowiczu[7]. Jesienią 1982 został członkiem prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Oporu Rolników, od 6 maja 1983 do 28 lipca 1983 był aresztowany[1].

W listopadzie 1986 został członkiem nowo powstałej Tymczasowej Krajowej Rady Rolników "Solidarność", wchodził w skład jej Prezydium[8]. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole ds. rolnictwa[1]. 6 kwietnia 1989 został wiceprzewodniczącym powstałego wówczas Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Województwa Skierniewickiego[9].

Po transformacji systemowej w Polsce, wziął udział w maju 1990 w pierwszych wyborach do samorządu terytorialnego w trakcie których został wybrany na funkcję burmistrza dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy[2]. Funkcję burmistrza sprawował w latach 1990–1992[10]. W trakcie swojego urzędowania rozpoczął między innymi procesu komunalizacji gruntów na terenie Pragi-Południe, a także zorganizował pierwszy w Polsce kataster numeryczny nieruchomości[2]. Edward Małecki był także członkiem Rady Fundacji „Dom Holenderski”[11].

W 2011 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2][12].

Zmarł 14 grudnia 2018. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Okrągły Stół. Kto jest kim w Polsce. „Solidarność”. Opozycja. Biogramy. Wypowiedzi, wyd. Myśl, Warszawa 1989, s. 126
  2. a b c d e ''Bolesna strata'' [online], pragapld.waw.pl [dostęp 2019-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-16] (pol.).
  3. Słownik „Niezależni dla kultury 1976–1989: Edward Małecki
  4. Biuletyn pism związkowych Agencji Prasowej AS, s. 7
  5. Kalendarium, w „Solidarność” Rolników 1980-1989, pod red. Andrzeja W. Kaczorowskiego, wyd. Fundacja „Kasa Nadziei”, Warszawa 2010, s. 220
  6. Gabriel Janowski, Paweł Kapuściński Droga do rejestracji, w Tygodnik Solidarność z 15.05.1981, s. 15
  7. Wykaz osób internowanych w Ośrodku Odosobnienia w Łowiczu, oraz osób z regionu łódzkiego internowanych w innych ośrodkach odosobnienia na terenie kraju
  8. Jan Olaszek „Solidarność” Rolników Indywidualnych 1981-1989, w „Solidarność” Rolników 1980-1989, pod red. Andrzeja W. Kaczorowskiego, wyd. Fundacja „Kasa Nadziei”, Warszawa 2010, s. 173, 177
  9. Inka Słodkowska Komitety Obywatelskie 1989-1992. Rdzeń polskiej transformacji, wyd. ISP PAN, Warszawa 2014, s. 64
  10. ''Edward Małecki '' [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2019-01-15] (pol.).
  11. ''Edward Małecki '' [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2019-01-15] (pol.).
  12. M.P. z 2011 r. nr 109, poz. 1103.