Edward Ulmann
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1870 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 stycznia 1935 |
| Zawód, zajęcie |
inżynier elektrotechnik |
| Tytuł naukowy |
prof. |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
dyrektor |
| Pracodawca |
Elektrownia Łódzka (1926-1935) |
| Odznaczenia | |
| |
Edward Ulmann (ur. 21 stycznia 1870 w Jekaterynosławiu, zm. 9 stycznia 1935[1] w Niemczech[2]) – profesor inżynier elektrotechnik, naczelny dyrektor Elektrowni Łódzkiej i Elektrowni Zgierskiej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Zdał maturę w 1889 w III gimnazjum klasycznym w Petersburgu[3], następnie w 1895 ukończył studia na wydziale mechanicznym Instytutu Technologicznego w Petersburgu, zdobywając dyplom inżyniera technologa (1895). Od 1895 był konstruktorem w zakładach technicznych Newskie Warsztaty Budowy Okrętów i Maszyn, zaś od 1986 był zastępcą naczelnika wydziału Aleksandrowskich Zakładów Mechanicznych. Od 1898 pracował jako starszy inżynier rozbudowy w Towarzystwie Elektrycznego Oświetlenia w Petersburgu, którego w 1905 został członkiem zarządu i dyrektorem Towarzystwa. W latach 1906–1919 był profesorem Politechniki w Petersburgu, na której prowadził wykłady z budowy elektrowni. Ponadto uczestniczył w prowadzeniu badań nad wydobywaniem torfu systemem hydraulicznym[1]. W 1919 z powodu rewolucji październikowej[3] wyjechał z Rosji na Spitsbergen, gdzie kierował wydziałami technicznymi kopalń węgla[1].
W październiku 1926 został członkiem zarządu oraz naczelnym dyrektorem Łódzkiego Towarzystwa Elektrycznego Spółki Akcyjnej (Elektrowni Łódzkiej). W 1933 został powołany na członka zarządu i dyrektora zarządzającego Elektrownią Zgierską, Spółka Akcyjna w Zgierzu. W obu przedsiębiorstwach pracował do końca życia[1]. Był także członkiem zarządu spółki Towarzystwa Budowy Domków Robotniczych w Łodzi[4].
Zmarł w pociągu na terytorium Niemiec, w drodze do Szwajcarii. Został skremowany w Norymberdze[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1927) – w uznaniu zasług położonych, nad rozbudową kraju[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Śp. inż. Edward Ulmann, „Łódzki Głos Obywatelski” (1), bc.wbp.lodz.pl, styczeń 1935 [dostęp 2023-10-03].
- ↑ a b Zgon dyrektora elektrowni, „Echo” (10), bc.wbp.lodz.pl, 10 stycznia 1935 [dostęp 2023-10-03].
- ↑ a b Ś. p. Edward Ulmann, „Ilustrowana Republika” (10), bc.wbp.lodz.pl, 10 stycznia 1935 [dostęp 2023-10-03].
- ↑ „Niniejszem podajemy do wiadomości p.p. Akcjonariuszów (...), „Głos Poranny” (120), bc.wbp.lodz.pl, 3 maja 1934, s. 10 [dostęp 2023-10-03].
- ↑ Profesor Edward Ulmann, naczelny dyrektor elektrowni łódzkiej (...), „Głos Poranny. Dodatek ilustrowany.”, bc.wbp.lodz.pl, 15 grudnia 1929, s. 1 [dostęp 2023-10-03].