Edward Wójcikiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Wójcikiewicz
porucznik artylerii porucznik artylerii
Pełne imię i nazwisko

Edward Jan Wójcikiewicz

Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1888
Łużna

Data śmierci

17 sierpnia 1958

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Edward Jan Wójcikiewicz vel Wojcikiewicz[1][2] (ur. 1 sierpnia 1888 w Łużnej, zm. 17 sierpnia 1958) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 sierpnia 1888 we wsi Łużna, w ówczesnym powiecie gorlickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Tomasza i Wilhelminy z Drezińskich[3][4]. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Gorlicach, a następnie do gimnazjum w Tarnowie oraz c. k. Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Starym Sączu[5]. W roku szkolnym 1910/1911 pracował jako nauczyciel w domu p. Tureckiego w Werchobużu, a później odbywał praktykę rolniczą u p. Brykczyńskiego (zarząd dóbr w Winiatyńcach, poczta Lelejów)[6].

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach I dywizjonu 11 Pułku Artylerii Ciężkiej[7]. 1 czerwca 1921, w stopniu porucznika, pełnił służbę w Centralnej Szkole Pirotechnicznej, a jego oddziałem macierzystym był 11 Dywizjon Artylerii Ciężkiej[8]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1048. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[9][10]. W 1922 posiadał przydział w rezerwie do 10 Pułku Artylerii Ciężkiej w Przemyślu[2], a od następnego roku do 2 Pułku Artylerii Ciężkiej w Chełmie[11][12].

Jako osadnik wojskowy otrzymał działkę w Prozorokach[13], gdzie pracował jako nauczyciel[4]. W 1932 był referentem kulturalno-oświatowym oddziału Związku Strzeleckiego w Prozorokach[14]. W 1934, jako oficer pospolitego ruszenia pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Postawy. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[15]. 11 listopada 1936 uczestniczył w obchodach Święta Niepodległości jako przedstawiciel żołnierzy rezerwy i osadników[16]. 24 lutego 1940 z rodziną został zesłany do miejscowości Kriesty w rejonie wierchnietojemskim obwodu archangielskiego, a następnie przeniesiony do Astrachania w obwodzie stalingradzkim[17]. 7 września 1941 został zwolniony na mocy amnestii[17]. Zmarł 17 sierpnia 1958. Został pochowany na cmentarzu Gunnersbury w Londynie.

Był żonaty, miał dwóch synów: Beniamina Leonarda (ur. 4 lutego 1924) i Ewarysta Albin (ur. 10 września 1926)[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

2 kwietnia 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-02]..
  2. a b Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 323.
  3. Kolekcja ↓, s. 1.
  4. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-02]..
  5. Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  6. Kolekcja ↓, s. 4.
  7. Strutyński 1930 ↓, s. 44.
  8. Spis oficerów 1921 ↓, s. 317, 950.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 855.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 779.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 782.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 701.
  13. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-02]..
  14. Życie i służba żołnierzy K.O.P. : Miasteczko Prozoroki uroczyście święciło dzień 19.III. „Żołnierz Polski”. 16, s. 316, 1932-04-17. Warszawa. .
  15. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 275, 888.
  16. Życie i służba żołnierzy K.O.P. : Święto Niepodległości w Prozorokach. „Żołnierz Polski”. 1, s. 15, 1937-01-01. Warszawa. .
  17. a b Indeks Represjonowanych : Wójcikiewicz Edward s. Tomasza r. 1888. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-11-02]..
  18. Kolekcja ↓, s. 2.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 27 grudnia 1921, s. 1723.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 66 z 13 lipca 1924, s. 386.
  21. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2021-11-02]..
  22. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2021-11-02]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]