Edward de Virion

Edward de Virion
Red
	kapral podchorąży
Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1924 ; Rudawa
Data i miejsce śmierci	23 kwietnia 1993 ; RPA
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa; Polskie Siły Zbrojne; British Army
Formacja	Intelligence Corps
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Edward de Virion herbu Leliwa ps. „Red” (ur. 21 stycznia 1924 w Rudawie, zm. 23 kwietnia 1993 w Południowej Afryce) – polski i brytyjski wojskowy, działacz polonijny, przewodniczący Rady Polonii RPA.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Włodzimierza i Ireny z domu Brunow. Był starszym bratem Stanisława (ur. 1928) ps. „Gustaw”.

W czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej. W stopniu kaprala podchorążego walczył w powstaniu warszawskim, w szeregach 1. kompanii Zgrupowania Bartkiewicz. Po powstaniu w niewoli niemieckiej. Był podchorążym 2 Korpusu Polskiego we Włoszech, a później żołnierzem jednostek specjalnym wojska brytyjskiego (Intelligence Corps). W 1962 zamieszkał w Republice Południowej Afryki, gdzie przez kilka dziesięcioleci stał na czele Rady Polonii.

Został odznaczony przez Rząd RP na uchodźstwie Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz w 1976 Złotym Krzyżem Zasługi^[1].