Edwin Golnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edwin Golnik
Data i miejsce urodzenia

1919
Wudzynek

Data śmierci

1979

Instrumenty

waltornia

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzyk (waltornista)
Pedagog muzyczny

Grób Edwina Golnika na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Edwin Golnik (ur. 28 września 1919 w Wudzynku, zm. 1979) – polski waltornista i pedagog muzyczny.

Pierwszy waltornista Orkiestry Radiowej w Bydgoszczy (1948–1951) i Filharmonii Narodowej w Warszawie (1955–1967). Pedagog Akademii Muzycznej w Warszawie i Akademii Muzycznej w Łodzi. W 1963 roku uzyskał tytuł docenta. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Warszawie. Jako pedagog wykształcił liczne grono waltornistów – solistów wielu orkiestr krajowych i zagranicznych.

W 1948 roku zdobył I Nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych Blaszanych, a w 1952 I Nagrodę na festiwalu Praska Wiosna.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]