Przejdź do zawartości

Eero Milonoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eero Milonoff
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1980
Helsinki

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1989

Eero „Käkä” Milonoff (ur. 1 maja 1980 w Helsinkach) – fiński aktor, uhonorowany przez Szwedzki Instytut Filmowy nagrodą Guldbagge dla najlepszego aktora drugoplanowego za film Granica w 2019 roku.

Aktor jest synem mającego rosyjsko-szwedzko-niemieckie pochodzenie reżysera i aktora Pekki Milonoffa(inne języki), bratem filmowca Tuomasa Milonoffa oraz aktora Juho Milonoffa[1][2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Helsinkach 1 maja 1980 roku[2]. W 2005 ukończył Akademię Teatralną w Helsinkach[3]. W 1997 pojawił się w fińsko-szwedzkim filmie Lunastus w reżyserii Olli Saarela[4]. W 2004 reżyser Reza Bagher powierzył mu rolę Johana w komedii Muzyka popularna z Vittuli[5]. W 2005 zagrał Isukkiego w nagradzanym melodramacie Piękna i drań w reżyserii Dome Karukoskiego. W 2006 roku wystąpił w familijnym filmie Tajemnica wilka. Film wyreżyserował Raimo Olavi Niemi[6]. W 2007 aktor zagrał jedna z głównych ról w filmie biograficznym Ganes w reżyserii Jukka-Pekka Siili. Fińska Fundacja Filmowa nominowała go za rolę Henry'ego „Remu” Aaltonena do nagrody Jussi dla najlepszego aktora w 2008 roku[7]. W 2008 Karukoski zaangażował Milonoffa do roli Salmiego w dramacie obyczajowym Dom mrocznych motyli. Obraz uhonorowała Fińska Fundacja Filmowa, przyznając trzy nagrody Jussi: dla najlepszego reżysera, najlepszego aktora drugoplanowego oraz za najlepszy montaż. Film zdobył również nagrodę publiczności i był nominowany jeszcze w siedmiu innych kategoriach, m.in. dla najlepszego filmu[8]. W kolejnych latach aktor wystąpił m.in. w następujących filmach: Przez płot (2009, reż. Hamy Ramezan), Pussikaljaelokuva (2011, reż. Ville Jankeri), Pewnego razu na północy (2012, reż. Jukka-Pekka Siili), Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia (2016, reż. Juho Kuosmanen), Granica (2018, reż. Ali Abbasi)[9]. Za rolę w Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia Milonoff otrzymał nominację do nagrody Jussi dla najlepszego aktora drugoplanowego w 2017 roku[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Miten minusta tuli minä, Pekka Milonoff. yle.fi, 2009-08-11. [dostęp 2020-02-13]. (fiń.).
  2. a b Eero Milonoff. Biography. imdb.com. [dostęp 2020-01-13]. (ang.).
  3. Eero Milonoff valittiin Remuksi. iltalehti.fi, 2006-06-28. [dostęp 2020-01-13]. (fiń.).
  4. Lunastus. Pełna obsada i twórcy. filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).
  5. Muzyka popularna z Vittuli. Pełna obsada i twórcy. filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).
  6. Tajemnica wilka (2006). filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).
  7. Ganes. Nagrody. filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).
  8. Dom mrocznych motyli. Nagrody. filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).
  9. Eero Milonoff. filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).
  10. Eero Milonoff. Nagrody. filmweb.pl. [dostęp 2020-01-13]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]