Efebos (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Efebos – wielowątkowa, niedokończona powieść Karola Szymanowskiego, powstała w latach 1917–1919. We wrześniu 1939 rękopis przepadł. Zachowały się jedynie jego fragmenty, zawierające plan, wstęp, rozdziały „Sympozjon” (Uczta – nawiązanie do twórczości Platona) oraz „Opowieść o cudzie świętego młodzieniaszka Inoka Porfirego-Ikonografa”, a także aforystyczne dopiski do niektórych rozdziałów oraz równie szkicowe annexa i plewy[1]. Fragmenty rękopisu odnaleziono w 1981[2].

Głównymi postaciami powieści są książę Alo Łowicki i kompozytor Marek Korab, będący w istocie personifikacjami osobowości autora[1].

Całościowy skrót fabuły znalazł się w książce Spotkania z Szymanowskim Jarosława Iwaszkiewicza, który prawdopodobnie był jedyną osobą, którą zapoznano z całością dzieła. Znalazły się w nim wyrafinowane opisy Florencji, Rzymu i Palermo, a także odniesienia biograficzne do takich postaci, jak Natalia Dawydow, Borys Kochno, Paweł Kochański i Artur Rubinstein[1].

Jest ona uważana za polskie lost media.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Piotr Deptoch, Pisma literackie Karola Szymanowskiego [online], Culture.pl [dostęp 2024-04-30].
  2. Literatura to za mało. Karol Szymanowski jako pisarz [online], Polskie Radio (pol.).