Efekt Kirke
Efekt Kirke (kataliza elektrostatyczna[1]) – oddziaływanie niereaktywnych regionów substratu z enzymem, wymuszające ulokowanie reaktywnego fragmentu substratu w centrum aktywnym. W ten sposób energia wiązania substratu ułatwia przejście reagujących grup w stan przejściowy[2]. Koncepcja ta została zaproponowana w 1969 r. przez amerykańskiego biochemika Williama Jencksa[2][1], a jej nazwa nawiązuje do mitologii greckiej. Bogini Kirke wabiła podróżnych i zamieniała ich w wieprze[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kurt Faber, Biotransformations in organic chemistry, wyd. 7, Cham 2018, s. 15, DOI: 10.1007/978-3-319-61590-5, ISBN 978-3-319-61590-5, OCLC 1013819573 (ang.).
- ↑ a b c Daniel L. Purich, Enzyme Kinetics: Catalysis & Control. A Reference of Theory and Best-Practice Methods, San Diego: Elsevier Academic, 2010, s. 29, DOI: 10.1016/C2009-0-61154-5, ISBN 978-0-12-380924-7, OCLC 647764694 (ang.).