Eksperyment deprywacyjny
Eksperyment deprywacyjny − eksperyment przeprowadzony na zlecenie cesarza Fryderyka II Hohenstaufa, polegający na wychowywaniu grupy dzieci w całkowitej izolacji od mowy, w celu sprawdzenia, jaki język wytworzy taka grupa[1]. Według założeń eksperymentu dzieci miały zacząć mówić językiem biologicznych rodziców[2] lub językiem identycznym z językiem pierwszych ludzi[1] − Adama i Ewy. Fryderyk II był ciekaw, czy językiem pierwotnym okaże się język hebrajski, starogrecki, łaciński czy arabski[2]. W rezultacie grupa dzieci zaczęła porozumiewać się za pomocą zespołu gestów i nieartykułowanych dźwięków[3].
Podobne "doświadczenie" wedle Herodota (Dzieje 2, 2) przeprowadzić miał Psametych I, "odkrywając", że najstarszym jest język frygijski. Herodot uznał takie "doświadczenia" za zbędne (2, 15).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Marcin Śrama: Fryderyk II - cesarz 'oświecony'. Racjonalista. [dostęp 2014-03-22]. (pol.).
- ↑ a b What is everybody's natural language ? The cruel experiment in language deprivation of Frederick II. 2013-03-04. [dostęp 2014-03-22]. (ang.).
- ↑ G.G. Coulton, Panorama średniowiecznej Anglii, 1976, s. 126.