Elżbieta Bondar-Nowakowska
| Państwo działania | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk rolniczych | |
| Specjalność: kształtowanie i ochrona środowiska, melioracje wodne, organizacja i technologia robót w inżynierii środowiska, organizacja i technologia robót wodno-melioracyjnych[1] | |
| Doktorat |
3 czerwca 1986[1] |
| Habilitacja |
10 kwietnia 2001[1] |
Elżbieta Bondar-Nowakowska – polska inżynier, dr hab. nauk rolniczych, profesor nadzwyczajny Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska i prodziekan Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
3 czerwca 1986 obroniła pracę doktorską Wpływ położenia placów składowych rurek drenarskich na transportochłonność na budowach melioracyjnych, 10 kwietnia 2001 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Oddziaływanie robót konserwacyjnych na florę i faunę koryt wybranych cieków nizinnych[1]. Piastuje stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Kształtowania i Ochrony Środowiska, oraz prodziekana na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i członka Komitetu Nauk Agronomicznych na II Wydziale Nauk Biologicznych i Rolniczych Polskiej Akademii Nauk[1].
Była członkiem prezydium Komitetu Melioracji i Inżynierii Środowiska Rolniczego na II Wydziale Nauk Biologicznych i Rolniczych Polskiej Akademii Nauk[1].