Elżbieta Holewińska-Łapińska
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1946 |
| doktor habilitowany nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo cywilne, prawo rodzinne | |
| Doktorat |
1977 – prawo |
| Habilitacja |
2002 – prawo |
| profesor nadzwyczajny UW | |
Elżbieta Holewińska-Łapińska (ur. 1946[1]) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistka w zakresie prawa cywilnego i prawa rodzinnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1977 na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie napisanej pod kierunkiem Tomasza Dybowskiego rozprawy pt. Uznanie dziecka według kodeksu rodzinnego i opiekuńczego otrzymała stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa. Tam też w 2002 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Adopcje zagraniczne w praktyce polskich sądów uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo cywilne. Została profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego[2].
Została członkiem Rady Naukowej Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Holewińska-Łapińska, Elżbieta, Warszawa, wiek 70 lat, ur. 1946. infoveriti.pl. [dostęp 2017-06-20]. (pol.).
- ↑ Dr hab. Elżbieta Holewińska-Łapińska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-06-20].
- ↑ SKŁAD RADY NAUKOWEJ INSTYTUTU WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI. iws.org.pl. [dostęp 2017-10-21].