Elżbieta Neumann
Elżbieta Neumann (ur. 1924 r., zm. 25 kwietnia 2019 r.) – ostatnia przedstawicielka przedwojennej wrocławskiej Polonii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1924 r., była córką nauczycielki z Wielkopolski i kupca z Nysy. Razem z matką uczestniczyła w Kongresie Związku Polaków w Niemczech w 1938 r. W młodości mieszkała we Wrocławiu, opuściła miasto 21 stycznia 1945 r., gdy jej kamienicę niemieckie dowództwo twierdzy kazało spalić. Po wojnie mieszkała w Dzierżoniowie[1]. W 2018 r. otrzymała medal prezydenta Wrocławia Merito de Wratislavia - Zasłużony dla Wrocławia[2]. Zmarła 25 kwietnia 2019 r. jako ostatnia przedstawicielka przedwojennej wrocławskiej Polonii[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beata Maciejewska, Elżbieta Neumann (1924 - 25.04.2019) [online], wyborcza.pl, 31 października 2019 [dostęp 2019-11-05].
- ↑ Medal „Zasłużony dla Wrocławia” dla ostatniej przedstawicieli Związku Polaków w Niemczech [online], www.tuwroclaw.com [dostęp 2019-11-05] (pol.).