Elanga Buala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elanga Buala
Data i miejsce urodzenia

21 maja 1964
Lae

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 2021
Butibam

Wzrost

163 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Papua-Nowa Gwinea
Igrzyska Południowego Pacyfiku
złoto Apia 1983 (sztafeta 4 × 400 m)
złoto Apia 1983 (bieg na 200 m)
złoto Apia 1983 (bieg na 400 m)
srebro Apia 1983 (sztafeta 4 × 100 m)
brąz Apia 1983 (bieg na 800 m)
Miniigrzyska Południowego Pacyfiku
złoto Honiara 1981 (sztafeta 4 × 400 m)
srebro Honiara 1981 (bieg na 400 m)
brąz Honiara 1981 (bieg na 200 m)

Elanga Buala (ur. 21 maja 1964, zm. 7 stycznia 2021 w Butibam) – papuańska lekkoatletka, olimpijka[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Karierę zaczynała jako siatkarka, jednak w 1981 roku zaczęła trenować lekkoatletykę. W tym samym roku została mistrzynią kraju w biegu na 100 m. Łącznie w latach 1981–1984 była siedmiokrotną mistrzynią Papui-Nowej Gwinei w biegach na 100 m (1981, 1982), 200 m (1982, 1983) i 400 m (1982, 1983, 1984)[1][2].

Wystąpiła na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1984 w dwóch konkurencjach. W biegu na 200 m awansowała do biegu ćwierćfinałowego, w którym zajęła 7. miejsce (24,87), osiągając 25. czas wśród 30 ćwierćfinalistek[3]. W kwalifikacyjnym wyścigu na 400 m zajęła 6. miejsce. Jej czas (56,82) był 25. wynikiem rundy kwalifikacyjnej wśród 28 sprinterek[4].

Uczestniczka pierwszych mistrzostw świata w lekkoatletyce (1983). Wystąpiła w eliminacjach biegu na 200 m, osiągając 32. wynik pośród 44 startujących biegaczek (25,59)[5]. Awansowała do ćwierćfinału biegu na 400 m, w którym osiągnęła 23. wynik pośród 26 sprinterek (56,96)[6][7]. Wystąpiła także na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1982, jednak odpadła w eliminacjach biegów na 200 m i 400 m[8].

W Igrzyskach Południowego Pacyfiku 1983 zdobyła pięć medali. Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 m (4:03,17 – rekord igrzysk), a także w biegach na 200 m (25,19) i 400 m (57,68). Srebro zdobyła w sztafecie 4 × 100 m (49,08), zaś brąz osiągnęła w biegu na 800 m (2:19,85)[9][10]. W Miniigrzyskach Południowego Pacyfiku 1981 osiągnęła złoto w sztafecie 4 × 400 m (4:02,72), srebro w biegu na 400 m (58,60) i brąz w biegu na 200 m (26,26)[11][12].

Rekordy życiowe: bieg na 200 m – 24,82 (1984), bieg na 400 m – 56,82 (1984)[1]. Najlepszy wynik Buali z biegu na 200 m był rekordem kraju do 2006 roku, natomiast rezultat z biegu na 400 m został poprawiony w 1993 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Elanga Buala. Olympedia. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  2. ↑ a b VALE ELANGA BUALA (PNG). athletics-oceania.com. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  3. ↑ 200 metres, Women. Olympedia. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  4. ↑ 400 metres, Women. Olympedia. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  5. ↑ 1st IAAF World Championships in Athletics Helsinki 07/14-Aug-83 Results - 200 METRES - Women - Heat. iaaf.org. [dostęp 2022-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-01)]. (ang.).
  6. ↑ 1st IAAF World Championships in Athletics Helsinki 07/14-Aug-83 Results - 400 METRES - Women - Quarter-Final. iaaf.org. [dostęp 2022-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-01)]. (ang.).
  7. ↑ Elanga BUALA. World Athletics. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  8. ↑ Elanga Buala. thecgf.com. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  9. ↑ SOUTH PACIFIC GAMES APIA, WESTERN SAMOA - September 1983. athletics-oceania.com. [dostęp 2022-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)]. (ang.).
  10. ↑ SOUTH PACIFIC GAMES. gbrathletics.com. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
  11. ↑ INAUGURAL MINI SOUTH PACIFIC GAMES HONIARA, SOLOMON ISLANDS - July 1981. athletics-oceania.com. [dostęp 2022-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)]. (ang.).
  12. ↑ SOUTH PACIFIC MINI GAMES. gbrathletics.com. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elanga_Buala&oldid=66392470”