Elektroskop Lauritsena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elektroskop Lauritsena – rodzaj elektroskopu. Składa się z komory jonizacyjnej z elektrodą wykonaną z pozłacanej nici kwarcowej. W stanie naładowanym nić odchylona jest maksymalnie. W miarę rozładowywania się, opada, a jej położenie można śledzić na skali. Stopień rozładowania jest miarą ilości promieniowania powodującego rozładowanie.

Skonstruowany w latach 30. XX wieku przez Charlesa Lauritsena. Stanowi podstawę działania osobistego dozymetru z nicią kwarcową.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).