Elektrownia Siersza Wodna

Elektrownia Siersza Wodna

Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Siedziba	Trzebinia, Wodna
Data założenia	1911
Położenie na mapie województwa małopolskiego Elektrownia Siersza Wodna
Położenie na mapie Polski Elektrownia Siersza Wodna
50°11′01″N 19°27′10″E

Elektrownia Siersza Wodna – istniejąca w latach 1913–1962 elektrownia cieplna, zlokalizowana w Trzebini, opalana węglem kamiennym z pobliskiej kopalni „Artur”. Elektrownia wyposażona była w cztery turbozespoły o łącznej mocy zainstalowanej 22,5 MWe.

Historia

Elektrownia została zaprojektowana przez inż. Kazimierza Gayczaka, a budowę finansowaną przez wiedeńską spółkę VEAG oraz Bank Przemysłowy we Lwowie rozpoczęto jeszcze w 1911 roku. Zakład zlokalizowano w sąsiedztwie kopalni Artur (później KWK Siersza) oraz obecnej stacji kolejowej Trzebinia Siersza Wodna. Elektrownię należącą do Towarzystwa Akcyjnego Zachodnio-Galicyjskich Elektrowni Okręgowych uruchomiono dwa lata później, dostarczając prąd między innymi do kopalni „Artur” i cementowi "Górka". W latach 1913-1920 elektrownią kierował jako jej dyrektor inżynier Kazimierz Straszewski – który zwiększył jej moc wytwarzania prądu z 2,5 MW do 5 MW. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, właścicielem elektrowni została spółka Siła i Światło. Od roku 1928 zakład działał pod nazwą Elektrownia Okręgowa w Zagłębiu Krakowskim w Sierszy – Wodnej. We wrześniu 1939 elektrownia została przejęta przez władze okupacyjne. Po zakończeniu wojny elektrownia przeszła na własność Państwa i otrzymała nazwą Elektrownia Siersza Wodna. W roku 1960, wskutek zużywania się urządzeń, elektrownię postawiono w stan likwidacji. Dwa lata później zakończono eksploatację. Jednocześnie podjęto decyzję o budowie nowej, wówczas największej w kraju, Elektrowni Siersza II.

W miejscu dawnej elektrowni powstał zakład energetyczny, jest to część spółki Tauron Dystrybucja SA (Rejon Dystrybucji Trzebinia-Siersza). Na terenie tego zakładu śladami po dawnej elektrowni są istniejące do dziś budynki: administracyjny, kotłowni i rozdzielni.

Dane techniczne

Elektrownia do wytwarzania energii elektrycznej wykorzystywała cztery turbogeneratory o łącznej mocy zainstalowanej 22,5 MWe:

• Turbozespół nr 1 – 2,5 MWe (1913 r.)
• Turbozespół nr 2 – 2,5 MWe (1914 r.)
• Turbozespół nr 3 – 5 MWe (1922 r.)
• Turbozespół nr 4 – 12,5 MWe (1929 r.)

Kotłownia mieściła siedem kotłów z których spaliny wyprowadzane były dwoma kominami stalowymi o wysokości 27 m oraz kominem murowanym o wysokości 93 m.

Dla obiegu chłodzącego o układzie zamkniętym, wybudowano trzy chłodnie kominowe:

• Chłodnia nr 1 – bliźniacza
• Chłodnia nr 2 – bliźniacza
• Chłodnia nr 3 – wysokość 28 m