Elias Hutter
Elias Hutter (ur. 1553 w Görlitz, zm. między 1605 a 1609[1]) – niemiecki orientalista.
Ukończył studium języków orientalnych, a w 1577 roku objął posadę profesora hebraistyki na uniwersytecie w Lipsku. Później przebywał na dworze elektora saksońskiego Augusta w Dreźnie, w Lubece (1583), Hamburgu (1585), a wreszcie między 1598 a 1603 rokiem w Norymberdze, gdzie pracował jako drukarz, księgarz i nauczyciel hebrajskiego. Nie wiadomo nic na temat schyłkowego okresu jego życia[1].
Dla swoich studentów opracował i wydał słownik hebrajsko-niemiecki (1578) oraz Stary Testament w języku hebrajskim (1587) wydany na prasach Jacobusa Luciusa i znany jako „Hebrajska Biblia Huttera”[1][2]. Choć w tym wydaniu Hutter nie zajmował się ani poprawnością tekstu ani też pięknem typografii udało mu się to osiągnąć w swoim wydaniu. Głównym celem wydania Biblii hebrajskiej była misja dydaktyczna. W tym celu Hutter wykorzystał dwa rodzaje czcionki – czcionkę wypełnioną na oznaczenie 3-literowego rdzenia słów hebrajskich oraz czcionkę pustą dla wyróżnienia przedrostków i przyrostków. Ten niepowtórzony później sposób wydania sprzyjał nauce języka hebrajskiego. Kopie Hebrajskiej Biblii Huttera posłużyły w roku 1596 jako dodatek do Poligloty hamburskiej[2]. W trakcie swojego pobytu w Norymberdze wydał dwie poligloty: Nowy Testament w 12 językach i Pięcioksiąg w 6 językach[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ISNI: 0000000122834338
- VIAF: 100192806
- LCCN: no95000039
- GND: 121469182
- LIBRIS: 1zcgk6tk386cs25
- BnF: 12003660p
- SUDOC: 028143574
- NKC: jo2008446838
- BNE: XX4933361
- BIBSYS: 1056737
- Open Library: OL351426A
- PLWABN: 9810623699305606
- NUKAT: n2011050526
- J9U: 987007262842205171
- CONOR: 228084835
- LIH: LNB:BPIR;=BJ
- WorldCat: viaf-100192806