Elio Rinero

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elio Rinero
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1947
Beinasco

Obywatelstwo

włoskie

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
19??–1966 Juventus
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1969 Juventus 6 (0)
1967–1968 Verona (wyp.) 13 (1)
1968–1969 Lazio (wyp.) 19 (3)
1969–1970 Genoa 24 (0)
1970–1971 Reggina 29 (0)
1971–1974 SPAL 87 (1)
1974–1975 Salernitana 25 (0)
1975–1976 Alessandria 0 (0)
1976–1977 Bari 2 (0)
W sumie: 205 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1977–1978 Pinerolo
1978–1981 Cuneo
1982–1983 Bra
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Elio Rinero (ur. 8 kwietnia 1947 w Beinasco) – włoski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Juventusu, w barwach którego w 1966 rozpoczął karierę piłkarską.[1] W sezonie 1967/68 został wypożyczony do Verony, a w następnym do Lazio. W 1969 został piłkarzem Genoi. Potem występował w klubach Reggina, SPAL, Salernitana i Alessandria. W 1976 przeszedł do Bari, w którym zakończył karierę piłkarską w roku 1977.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1977 roku rozpoczął pracę trenerską w klubie Pinerolo. Potem do 1983 prowadził Cuneo i Bra.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Juventus
Lazio
SPAL
Bari
  • mistrz Serie C: 1976/77 (gr. C)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profilo Giocatore Elio Rinero. myjuve.it. [dostęp 2021-04-06]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]