Emanometr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Emanometr – urządzenie radiometryczne do pomiaru zawartości radonu w gazach, np. w powietrzu. Nazwa pochodzi od emanacji, dawnej nazwy tego pierwiastka.

Emanometr składa się z komory do napełniania lub kolby szklanej pokrytej od wewnątrz luminoforem. Po wprowadzeniu do niego gazu, mierzy się promieniotwórczość. Czułość przyrządu pozwala na wykrycie aktywności rzędu kilku rozpadów na minutę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).