Emanuel Kobecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Emanuel Kobecki (ur. 1863, zm. 1927) – działacz społeczności karaimskiej w Polsce oraz urzędnik. Sekretarz Tymczasowego Duchownego Zarządu w Trokach oraz prezes Karaimskiej Gminy Wyznaniowej w Trokach[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Osipa (Józefa) Kobeckiego. Jego kuzynem i jednocześnie szwagrem był działacz karaimski Emil Kobecki[2]. Emanuel Kobecki piastował funkcję wiceprezesa Wileńskiej Okręgowej Izby Kontroli. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości należał do pionierów w organizacji struktur gmin karaimskich. W ramach społeczności karaimskiej piastował funkcję sekretarza Tymczasowego Duchownego Zarządu w Trokach oraz prezesa Karaimskiej Gminy Wyznaniowej w Trokach[1]. W 1921 roku był inicjatorem powołania Stowarzyszenia Karaimów w Wilnie, którego był także prezesem[3]. Przyczynił się do uregulowania sytuacji prawnej karaimów między innymi opracowując projekt Statutu Karaimskiej Gminy Wyznaniowej i Tymczasowe przepisy o stosunku Rządu do Związku Religijnego Karaimskiego i o zarządzaniu sprawami duchownemi Karaimów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Karaimi wileńscy w okresie międzywojennym. Protokoły z posiedzeń organizacji karaimskich (Edycja źródeł; Urszula Wróblewska, Trans Humana, Białystok, 2005, wydanie I; ISBN 978-83-64817-13-7) s. 30
  2. Zofia Dubińska – Zachowane w pamięci w Awazymyz: pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; nr 1(22); 2009, s. 3–8
  3. Karaimi wileńscy w okresie międzywojennym. Protokoły z posiedzeń organizacji karaimskich (Edycja źródeł; Urszula Wróblewska, Trans Humana, Białystok, 2005, wydanie I; ISBN 978-83-64817-13-7) s. 23