Emetyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emetyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C29H40N2O4

Masa molowa

480,64 g/mol

Wygląd

biały bezpostaciowy proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

483-18-1
316-42-7 (dichlorowodorek)

PubChem

10219

DrugBank

DB13393

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

P01 AX02
P01 AX52

Emetynaalkaloid występujący w korzeniu ipekakuany. Uzyskiwany jest przez półsyntetyczną metylację kefaliny, innego alkaloidu tej rośliny. Jego działanie pierwotniakobójcze było wykorzystywane do leczenia czerwonki amebowej oraz motylicy wątrobowej. Działanie wykrztuśne i wymiotne emetyny jest powodowane przez silne drażnienie błony śluzowej żołądka. Emetynę podaje się wówczas, gdy leczenie metronidazolem jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.

Działanie niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Emetyna podawana w dużych dawkach kumuluje się w organizmie i może spowodować uszkodzenia żołądka, wątroby, a nawet zatrzymanie akcji serca. W miejscu wstrzyknięcia może pojawić się ropień.

Postacie leku[edytuj | edytuj kod]

Iniekcje podskórne lub domięśniowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Emetyna. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-05]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  2. a b Emetine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-05] (ang.).